11.

607 21 48
                                        

Zondag 17 juli 2022

De dag na de beruchte rechtszaak. Raoul is er kapot van. Hij is al vroeg wakker geworden en zit nu te twijfelen of hij wel gaat ontbijten straks. Mensen onder ogen komen, dat doet hij liever niet. Niet nu.

Het is 8 uur geweest. De meeste gevangenen zijn nu bezig met ontbijten. Praten met andere gevangenen. Raoul heeft daar geen behoefte aan. Zijn rammelende maag wel, maar die probeert hij te negeren.

Er wordt op de deur geklopt. Vrijwel daarna wordt de deur open gedaan. Daar staat agent Jeroen. "Moet jij niet even wat eten?" Raoul schudt zijn hoofd. "Ik wil niet met mensen zijn." Zegt hij zachtjes. Jeroen knikt begrijpelijk. Hij snapte het wel. "Wacht even hier." Gelijk daarna was Jeroen weg. Wacht even hier...alsof Raoul de vrijheid had om ergens anders heen te gaan.

Even later gaat de deur weer open. Het is opnieuw agent Jeroen. "Kijk eens." Hij loopt richting Raoul met een bord in zijn hand. Wat lief, hij heeft een broodje geregeld voor Raoul. "Dankje." Zegt Raoul zachtjes. Jeroen geeft hem een knikje als antwoord, wetende dat het eigenlijk niet zou mogen wat hij nu net heeft gedaan.

"Jeroen...ik heb het niet gedaan.." Raoul praat zachtjes. Door alle emoties is hij nogal kwetsbaar geworden. Van de grote, sterke papa Roelie is weinig meer van over.

Jeroen knikt zachtjes. Hij wilde Raoul wel geloven, maar ja het onderzoek heeft ook besloten. Daar kwam Raoul zijn DNA uit. Wel vindt hij dat het onderzoek maar heel klein was. Alsof ze na de uitkomst van Raoul zijn DNA gelijk stopten met het onderzoek. Misschien moet hij het daar nog eens over hebben met agent Peters.

-

Het is een zware dag. De dag na de uitspraak. De dag dat ze officeel alleen moet zijn de komende 30 jaar. Of moet ze afstand nemen van Raoul? Maar haar hart kan dat niet aan.

Ze heeft zijn telefoon weer teruggekregen van de politie. De politie had het mobieltje in beslag genomen om achter eventuele bewijzen te komen. Bewijzen die er volgens de politie niet op stonden. Wacht. Zal ze? Zal ze heel eventjes in zijn telefoon kijken? Naar zijn foto's. Gewoon heel eventjes. Niemand die erachter gaat komen, want ze is toch alleen. Misschien heeft de politie wel wat gemist.

Ze opent de telefoon. Gelukkig weet ze zijn code. Het was haar naam, maar dan in cijfers. Rillingen gaan door haar hele lijf. Het zijn de zenuwen. Bang voor het geval als ze toch iets tegen komt. Maar ze kan de verleiding niet weerstaan. Ze moet doorgaan. Stel nou dat ze hiermee haar man of nou ja vriend kan redden!

-

Hij is terug in Brabant. Zijn Brabant. Alles gaat een tikkeltje langzamer dan normaal. Z'n hoofd kan hij er niet bij houden. Zijn gedachten schieten elke keer maar weer naar Raoul. Zal hij nu alleen in zijn cel zitten of deelt hij hem al met iemand? Maakt hij daar vrienden? Of zou dat niet kunnen in een gevangenis?

Robbie ligt op de bank. Zijn hoofd op Jamie haar schoot. Zij is net zoals de andere vriendinnen van de bankzitters, elke dag bij jaar vriend. Behalve Lieke, die kan niet bij haar vriend zijn.

"Denk je echt dat hij dat gedaan zou hebben?" Vraagt hij. "Wat bedoel je lieverd?" "Nou...denk je echt dat Raoul iemand....v-ver-m-moord zou hebben?" Hij durft het niet eens uit te spreken. Jamie zucht. "Ik weet het niet, ik vind het niks voor Raoul." Robbie knikt. Hij is het daarmee eens. Waarom zou Raoul dat ineens doen? En zal het waar zijn wat die advocaat zei? Die zei dat Raoul dat hele meisje niet kende. Dus waarom zou hij haar vermoord moeten hebben?

-

De telefoon is open. Waar zal ze eerst kijken? In zijn foto's misschien? Al vrij snel komt ze erachter dat ze daar niks gaat vinden. Er staan alleen foto's van haar, hun kat en de jongens tussen.

Ze kijkt naar het scherm. Waar zou ze nog meer kunnen kijken?

........Snapchat!

Ze opent de app en gaat door zijn vrienden lijst. Wie is Stefan?

Ze gaat richting zijn snap herinneringen. Lelijke selfies met filters, alweer Lieke, de jongens, Frank op een feestje en nog veel meer voorbij. Ze zoekt op december. In die maand zou dat meisje om het leven zijn gebracht. Welke datum was het nou ook alweer? 10 december? Nee. Wel ergens in de buurt daarvan. 12! 12 december. Ze kijkt of er herinneringen zijn van 12 december 2021, maar helaas. Wel van 11 december. Toen was hij op een feestje. Ze begint spontaan al die filmpjes van die avond te kijken. Al is dat alleen zodat ze zijn stem kan horen.

"Hoezo heb je dat nodig?" "Ik wil morgen iets lekkers maken voor mijn vriendin, maar ik heb geen goed mes daarvoor en aangezien jij veel kookt, heb je vast wel een mes voor mij toch?"

"Oh ja hoor vast wel." "Dankjewel"

Wat een vaag filmpje. Wie heeft dit trouwens ook gefilmd met Raoul's telefoon?

Ergens kan ze zich wel herinneren dat er de volgende dag iemand voor de deur stond om wat te lenen. Dat mes dus waarschijnlijk. Raoul was opgestaan en was met het mes naar de deur gelopen. Even later kwam die weer terug en vertelde hij dat iemand ging koken voor z'n vriendin, maar nog geen goed, scherp mes had. Vreemd vond ze het.

Waar is dat mes nu eigenlijk?

Hallo hallo goedemorgen:)

Ik heb eigenlijk niks te vertellen maar goed.

Hoe is het met jullie??

Ja dat was t weer de groetenn

Prison // Ft. BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu