5.

625 20 89
                                    

Woensdag 13 juli 2022

Een nieuwe dag. Een nieuwe dag voor Raoul in zijn cel. Het begint om 8 uur. Dan is er ontbijt. Brood met wat beleg. Dit gebeurt in de kantine. Hij heeft nog niet echt 'vrienden' gemaakt. Bang is hij daarvoor.

Een dag dichter bij de rechtzaak. De allesbepalende rechtzaak. Raoul maakt zich zorgen. Zullen ze mensen hebben uitgenodigd? Er komen meestal familie leden bij dat soort dingen toch? Zijn ouders... een beangstigend gevoel bekruipt hem. Hoe teleurgesteld zullen ze zijn. De blik van zijn moeder kan hij zich al inbeelden. Dat van zijn vader eigenlijk ook al wel. Het maakt hem verdrietig. Hij is bang dat de band met zijn ouders veel slechter zal gaan worden.

Na het eten wordt hij weer naar zijn cel gestuurd. Dit zal blijven tot hij is veroordeeld. Lange dagen dus. En ook vooral eenzaam. Elke nacht huilt hij zichzelf in slaap. Hij mist zijn vrienden, zijn ouders, zijn zus, Lieke. Hij mist haar misschien nog wel het meest. De vrouw van zijn dromen, de vrouw met wie hij zijn kinderen wil. De vrouw met wie hij oud wil worden, gelukkig mee wilt trouwen. Bij wie hij kan huilen, maar met wie hij ook de leukste momenten kan beleven. De slappe lach hebben omdat ze iets doms hebben gedaan. Hij mist haar. Lieke. Zijn Lieke.

-

Zijn "grote broer" in de gevangenis. Pas een paar dagen, maar Robbie mist hem nu al. Zijn emoties slaan op hol. De ene keer is hij boos. Boos op Raoul, omdat die zich in de nesten heeft gewerkt. Maar daarna is hij weer verdrietig en haat hij zichzelf. Hij kan niet boos zijn op Raoul. Waarom wordt hij het dan steeds? Dan is hij dus weer boos op zichzelf. Boos dat hij boos is op Raoul, terwijl hij er juist voor hem moet zijn. Hij moet hem toch steunen.

-

"En nu meer nieuws over de inval van afgelopen maandag. De verdachte zit nog steeds vast. Aankomende zaterdag is zijn rechtzaak. De rechter zal dan beslissen wat zijn straf zal zijn. Er is nog geen uitspraak gedaan over de daden van de verdachte."

Koen zucht. Alles loopt op dit moment mis. Niks kan hem van zijn gedachten weerhouden. Elke keer gaan zijn gedachten naar Raoul. Raoul die in de gevangenis zit. Dat moet toch een misverstand zijn??

-

Ze ligt huilend in bed. Het bed die ze zou moeten delen met haar vriend, maar waar ze nu alleen in ligt. Eenzaam en koud. Raoul hield haar altijd warm zodra hij merkte dat ze het koud kreeg. Hij wist altijd meteen wanneer Lieke hem nodig had. Maar nu, net nu ze hem het meeste nodig heeft, is hij er niet. En hij zal voorlopig ook niet komen.

Misschien moet ze maar even een paar nachten naar haar ouders. Even weg uit dit huis. Weg van de plek waar alles is gebeurd. Ze heeft al nachtenlang last van flashbacks van die ene nacht. Een heftige nacht was net geweest. Niet alleen voor Raoul, maar ook voor haar. Zij zag hoe er met pistolen op haar vriend gericht werd, hoe hij op de grond moest zitten met zijn handen boven zich, hoe hij werd geboeid en ook hoe hij werd weggereden in een auto met zwaailichten en gillende sirenes. Net voor hij de auto in stapte, keek hij nog om naar haar. Ze zag zijn pijn in zijn ogen, maar ook een vlaag van onschuldigheid. Alsof hij echt niet wist wat hem overkwam en waarom hij werd meegenomen.

-

Hard slaat hij tegen de bal. Hij moet frustratie kwijt en er is maar één plek waar hij dat kan. Op de tennisbaan. Hij is hier nu elke dag te vinden. Gek, het voelt alsof Raoul al heel lang in de cel zit, maar het is pas 2 dagen. 2 dagen te lang. *pats* weer een harde slag tegen de bal. De bal vliegt met een enorme snelheid over het hek. Het geeft hem een goed gevoel. Een vertrouwd gevoel. Een gevoel dat hij ook bij Raoul had..

-

Het gaat slecht met hem. Hij kan er niet tegen. Hij sluit zichzelf op in zijn kamer en eet amper. Het valt hen zwaar. Zwaar om zijn beste vriend te moeten missen. Matthyas zit op bed in de armen van Carolijn. De armen van de vrouw bij wie hij zich het meest vertrouwd en comfortabel voelt. Ze fluistert af en toe liefdevolle woorden in zijn oor. Het geeft hem een fijn gevoel.

Hij heeft een deel van het nieuws gezien. Het nieuws waarin werd verteld dat de rechtzaak zaterdag is. Hij wist dat natuurlijk al. Het geeft hem wel een fijn gevoel dat de media nog niet weet wat Raoul gedaan zou hebben. Puur omdat Matthyas het zelf ook nog niet weet. Het zou oneerlijk zijn als de media het eerder weet dan de beste vrienden van de 'dader'.

-

Moet ze eigenlijk nog wel een relatie houden met hem? Kan ze dat wel aan? Verklaart niemand haar dan voor gek? Jawel, waarschijnlijk wel. Maar toch kan ze het ook niet aan om hen te verlaten. Ze mag hem niet in de steek laten. Maar stel hij krijgt levenslang? Wat moet ze dan?

Ik weet niet eens hoe het werkt in een gevangenis😍 maar idc

Hoe vinden jullie het trouwens dat ik het in een hij/zij perspectief schrijf ipv pov ...? Ik denk eerlijk dat het beter bij het verhaal past, maar ben wel benieuwd naar jullie mening.

Groetjess<3

Prison // Ft. BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu