Only Then | TAEKOOK

14

"Taehyung yemin ederim elimde kalacaksın bir gün. Kalk siktir git lan!"

"Biliyor musun Hoseok? Bu doktor önlüğünle böyle konuşman hiç etik değil."

"Lan!"

"Şşşt, kibar ol biraz."

Beyaz saçlı baş ve işaret parmağıyla burun kemerini sıkarak gözlerini kapatıp sakinleşmek amacıyla derin nefesler alıp verdi. Yaklaşık son 15 dakikadır karşısında oturan arkadaşı tarafından sınanıyordu resmen ve sakin kalmak cidden onun için zordu. Esmer ise bundan zevk alırcasına gülümsüyor ve içindeki endişeyi görmezden gelmeye çalışıyordu.

Buraya gelme sebebi yine tavşan güzeliydi. Kısa süre sonra randevusu vardı ve bu sefer gerçekten yanında olmak istiyordu ama Jeongguk'un onu kesinlikle reddedeceğine dair içinde endişeleri vardı. Taehyung kendini bencil ve pişkin biri gibi hissediyordu. Bir adım almış ve daha fazlasını yapmak istemesi onu rahatsız ediyordu. Kendini durdurmak istese de bu mümkün değil gibiydi.

"Taehyung." dedi Hoseok başını kaldırıp arkadaşının gözlerine bakarken. "Burada kalamazsın. Ben kabul etsem de Jeongguk'un kabul edeceğini sanmıyorum."

Taehyung arkadaşının sözlerine karşı omuzlarını düşürdü. O da biliyordu ama yine de...

"Bu demek oluyor ki... Sen kabul ediyorsun, hm?" diye hevesle konuşan esmere karşı ofladı beyaz saçlı. Anlatmak istediğini anladığını biliyordu ama anlamak istemiyordu. Bunun farkındaydı Hoseok. Bu yüzden kabullenmişlikle kollarını göğsünde bağlayarak sandalyesinde arkasına yaslandı ve "Jeongguk kabul etmezse yaka paça dışarı attırırım seni." dedi sinirli sesiyle.

Esmer içindeki buruk heyecanla arkasına yaslandı. Bu aralar mutluydu. Buruk bir mutluluk olsa da buna da razıydı. Her ne olursa olsun çabalamaktan vazgeçmeyecekti.

Odanın kapısı usulca tıklatıldığında beyaz saçlı rahat bir tavırla gelenleri içeri çağırmıştı. Esmer ise kapı açılıp içeri beklediği beden yavaşça tek başına içeri girdiğinde tedirgindi. Bu tedirginliği hem kendinden hem de birazdan onu farkedecek olan bedendendi.

Jeongguk'un ela gözleri ilk önce doktoruna daha sonra ise esmere kaymış ve kaşlarını biraz çatarak sorgular biçimde bakmıştı.

"Hoşgeldin Jeongguk." diyerek ayağa kalkan Hoseok uzun saçlının dikkatini çekmişti. Beyaz saçlı ise hastasının dikkati ondayken tekerlekli sandalyenin arkasına geçmiş ve esmerin oturduğu koltuğun yanındaki boşluğa sürüklemişti. Uzun saçlı ise olanlara anlam veremese de sessiz kalmayı tercih etmişti.

Beyaz saçlı istediğini almış gibi ikilinin karşısında ayakta dikildi ve yüzünde odadaki diğer iki kişinin anlamlandıramadığı bir gülümseme oluşmuştu.

"Jeongguk bugün Taehyung bize eşlik etmek istediğini söyledi. Sence kalmalı mı?" diye pat diye sorduğunda Taehyung biraz endişe ve biraz da utanç ile bakışlarını ellerine indirdi. Aniden böyle söylemesi gerekiyor muydu ki?

Uzun saçlı doktorunun sorusu ile ela gözlerini yanındaki bedene çevirdi yavaşça. Esmerin utanmış bir şekilde parmaklarıyla oynadığını gördüğünde ise dudaklarını birbirine bastırarak gamzelerinin ortaya çıkmasını sağladı ve başını esmerin tam tersi yöne çevirdi.

Hoseok karşısındaki ikilinin hal ve hareketlerine karşı kaşlarını havalandırdı. Bir şeyler yapsa sorun olmazdı.

"Aslında..." diye söze başlayarak karşısındaki ikilinin dikkatini üzerine çekti. "İkinizinde bir arada olduğu bir seans yapmak istiyordum. Bunu daha sonra ya koymuştum ama hazır Taehyung da kalmak istiyor, şimdi yapabiliriz değil mi?" diyerek tek kaşı kalkık bir şekilde karşısındakilere baktı.