"တတိယမြှောက်ကင်သခင်လေး"
ကင်နမ်ဂျွန်းလှည့်ထွက်ရန်ပြင်ဆင်မှာ ခေါ်သံကြောင့်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"အာ..ကျောင်းအုပ်ကြီး။"
ကျောင်းအုပ်ဖြစ်သူအားတွေ့လိုက်သဖြင့်ကင်နမ်ဂျွန်းအရိုအသေပြုလိုက်၏။
"လင်ဖန်းဖန်ကိုလာလည်တာရှားတယ်နော်"
"အခုတလော ကိစ္စတွေရှုပ်ထွေးနေလို့ပါ။ နိုင်ငံရေးကတင်းမာနေတော့"
"ဟုတ်တာပဲ။ ကင်သခင်လေးက ကင်အိမ်တော်ကောနိုင်ငံတော်အတွက်ကောတာဝန်ထမ်းဆောင်နေရတာမဟုတ်လား"
"မဟုတ်တာပါ။ အဖေဖြစ်သူကိုလိုက်ပြီးကူညီပေးရုံပါပဲ"
"ရောက်တုန်းလေးရေနွေးကြမ်းနဲ့ကိတ်ခြောက်လေးစားသွားပါဦး။ လန်ဖန်းလက်ဖတ်ခြောက်ကဒီတောင်မှာပဲရတာမဟုတ်လား"
ကင်ဆော့ဂျင်နဲ့အတူ သောက်ပြီးပြီဖြစ်သော်လဲငြင်းလို့မကောင်းသဖြင့် ကင်နမ်ဂျွန်းလက်ခံလိုက်ရ၏။
"ရှစ်ဖုဘယ်ရောက်နေပါလိမ့်"
ဂျွန်ဂျောင်ကုပတ်ရှာနေသော်လဲ ကင်ဆော့ဂျင်ကိုရှာမတွေ့။ သူကတကယ်ပဲဘယ်ရောက်နေတာလဲ။ ဒီအပြင် ကင်နမ်ဂျွန်းဆိုတဲ့တစ်ယောက်ကသူ့ကိုသံသယဝင်နေတာပဲ။ သူဘာအကြောင်းတွေများသိထားသလဲ ဂျွန်ဂျောင်ကုမသိသဖြင့်စိုးရိမ်မိ၏။ ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ဆို သူဘာမှမလုပ်နိုင်ခင်မှာပဲ အစီအစဉ်တွေအကုန်လုံးပျက်စီးသွားနိုင်တယ်။
အခုတလော လူတွေအာရုံစိုက်မခံရအောင်ငြိမ်နေမှ။
"မင်းဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ"
ကင်ဆော့ဂျင်အသံကြောင့် ဂျွန်ဂျောင်ကုအတွေးထဲနစ်နေရာမှမော့ကြည့်လိုက်သည်။
"ရှစ်ဖုကိုလာရှာတာ"
"အခုရှာတွေ့ပြီဆိုတော့ပြန်ကြတာပေါ့"
"ဟုတ်.."
ဘာလို့ကင်ဆော့ဂျင်ကသူနဲ့ဆိုရင် မမြင်နိုင်တဲ့စည်းတစ်ခုကိုခြားထားတာလဲ။ အခြားသူတွေကအဲ့စည်းကိုဖြတ်ကျော်သွားကြပေမယ့် သူတစ်ယောက်တည်းဒီစည်းအပြင်မှာရပ်နေရသလိုပဲ။
YOU ARE READING
ချယ်ရီရယ်ကိုယ်ရယ် မလိုမုန်းထားတဲ့သူတွေရယ်
FanfictionChinese Xianxiaတွေအရမ်းကြိုက်တော့လေဝတ္ထုကောင်းကောင်းတွေလိုက်ရှာရင်းနဲ့နောက်ဆုံးအားမလိုအားမရဖြစ်ပြီးကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲရေးလိုက်တော့တယ်ပေါ့နော် '3 OTPဖြစ်တဲ့KookJinကိုတော့အဓိကထားပြီးရေးထားပါတယ်။ စာဖတ်သူတွေစိတ်ကြိုက်ဖြစ်အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားရေးထားပါတယ်နော...
