ZERYA(BERDEL)

57.Bölüm

Medya : Zerya Arslanoğlu

Bölüm duyurularını ve alıntılarını Instagram üzerinden paylaşıyorum arada bir kaç spoi de veriyorum takip ederseniz çok sevinirim 🙏

Bölümü oylamayı unutmazsanız çok sevinirim.🌟

Instagram : zeryaofficial

Keyifli Okumalar... 💙

Boran ile birlikte aşağıya indiğimizde biz biraz geç çıktığımız için Mert ve Eylül yanlarında Ömer ile önden çıkmışlardı. Ömer, Eslemin de bizimle olacağını duyunca asla konakta kalmayacağını söylemişti aslında biz de bu ara onu boşladığımız için karşı çıkmamıştık. Baran gelmek istemediğini yorgun olduğunu söyleyince pek fazla ısrar etmemiştik.

Ne kadar çocuklarımı da götürmek istesemde kalabalık olacağımız için onları o gürültüyle boğmak istemiyordum. Ve uyudukları için de tekrar uyandırmak istemiyordum. Hem zaten çok geç olmadan gelmiş olurduk.

Sonunda arabaya geçtiğimizde Boran arabayı hareket ettirince konaktan ayrılmıştık. Yüzünde anlamını bilmediğim bir mutluluk olduğunu çok net görebiliyordum ve bu hallerini ise ayrıca çok sevmiştim hep böyle mutlu olması için ne isterse yapabilirdim.

Boran yolda olan bakışlarını bana çevirerek;"Aslında şuan başbaşa bir yemek yemeye gidebilirdik acaba şu Orkun'u eksek mi?"dedi

"Tabi Orkun'u tanımıyor gibi konuşman büyük cesaret. Ömrü boyunca bu geceyi ektiğimizi başımıza kakar durur."dedim gülerek

Boran bakışını gülümsememde tutarak;"Sen hep böyle gül olur mu?"dedi

"Olur sevgilim sen yanımda olursan hep böyle gülerim yeter ki sen ol."dedim

Boran elimin üstüne dudaklarını bastırarak;"Ben olmasamda hep böyle gül. Ben görmesem bile hissederim."dedi

"Allah Allah yine nereye gidiyorsun acaba?"dedim

Boran buruk bir şekilde gülümseyerek;"Bir yere gittiğim yok güzelim ama insan bazen içinde geçenleri söylemek istiyor ve ben fırsatım varken söylemek istiyorum. Ve benim tek isteğim senin yüzünün hep böyle gülmesi."dedi

"Boran ben seni çok seviyorum sana olan sevgimi belki anlatamam ama hissettirebilirim ve merak etme biz ikimiz birlikte oldukça hiçbir şey içimizde ukte olarak kalmaz."dedim ardından arkama yaslanarak;"Şimdi beni duygulandırıp durma kızarık gözlerle ortama giriş yapmak istemiyorum."dedim

Boran beni onaylayarak yola dönünce benimde bakışlarım öylece giden akıp giden yola dönmüştü. Bir zamanlar sadece adını duyduğum asla bilmediğim yeri şimdi benimsemem ve onun bir parçam olduğunu hissetmem çok farklı geliyordu. Başka bir zamanda biri bu yaşayacaklarımı bana söylese ona deli der önüme bakardım herhalde. Çünkü tüm o olanlardan sonra aile kurmanın çeyreğini bile hayal edemezken şimdi ise onlara sahiptim

Keşke Boranla, Orkunla daha önce tanışsaydım. Galiba şuana kadar ki olan bir pişmanlığımda buydu. Kim bilir belki ikimizde birbirimizi tanımadan aynı yollardan geçmiştik. Aynı yerde durmuştuk. Maalesef bunu hiçbir zaman tam anlamıyla bilemeyecektik.

Sonunda Orkun'un evinin önünde durduğumuzda önce ben hemen ardından Boran'da arkamdan arabadan inmişti. Orkun Arya ile yaşadığı için müstakil ama çok güzel bir ev almıştı. Mardin'e kıyasla bence fazla modern bir evdi. Orkuna da ancak bu yakışırdı zaten

Boran elimi tutunca birlikte kapının önüne geçmiş ve zile basmıştık. Bir dakika bile geçmeden kapıyı Arya açmıştı. Onu da uzun zamandır görmüyordum ve şuan ise özlediğimi farketmiştim