ZERYA(BERDEL)

70.Bölüm

Medya : Zerya Arslanoğlu

Selamm ben geldim sonundaaa

Biliyorum nerdesin ya sen aylardır dediğinizi duyar gibiyim. İnanın arkadaşlar bende buralardan böyle uzak kalmayı istemezdim ama maalesef başıma gelenler bir takım talihsiz olaylar yüzünden yapabileceğim bir şey yoktu.

Instagramdan takip edenler az çok bilir bir ameliyat geçirdim ve bunun sonrasında ki süreç maalesef benim için çok zorlu geçtiği için bir süre buralardan elimi ayağımı çekmek zorunda kaldım.

İnanın sizinle birlikte bende Boran ve Zerya'yı çok özledim. Hatta geçen gün onların yeni bölüm düzenlemesini yaparken gözümden akan yaşlara bile engel olamadım.

Ama şimdi çok şükür ki o kötü günler geride kaldı. Artık buradayım ve sizi onlarla sonunda kavuşturuyorum. Bu bölümde yapacağınız yorumlar benim için çok kıymetli boş geçmeden düşüncelerinizi yazarsanız çok sevinirim. Bende sizinle birlikte yeni bölümü okuyor olacağım.

Bölümü oylamayı unutmayın.🌟

Instagram : zeryaofficial

Keyifli okumalar 💙

Hayat gerçekten şaşırtmak dedikçe şaşırtırken bir daha olmaz denilenleri oldurduğuna bir kez daha emin olmuştum.

Bu sefer tamam artık mutluyuz, artık daha fazlası olmaz kimse artık bizi üzemez dedikçe bunların bir bir gerçekleşmesi fazlasıyla sinirimi bozmaya başlamıştı.

Tıpkı şuan karşımda olan insan müsfettesi gibi.

Attığım tokat yüzünden yüzü yana düşen yılana baktıkça içim daha da bir nefretle doluyordu. Onu gördükçe tüm o yaşadıklarım bir bir aklıma geliyor ve bu benim daha da öfkelenmeme neden oluyordu.

Sakin ol Zerya sakin ol. Bebeğini düşün bir kez daha bu yılanın gazına gelme.

Sakin olmaya çalışarak karşımda ki yüze baktım. "Hangi yüzle bu konağa adım atarsın sen? Seninle en son ne konuştum ben, hatırlamıyor musun?"diye resmen dişlerimin arasından tısladım.

"Hatırlıyorum ama önce b-"

Elimi havaya kaldırarak konuşmasını engelledim."Ne aması?"dedim ardından sertçe bir nefes vererek,"Ne amasından bahsediyorsun ya sen?"diye tekrar yükseldim.

Buraya öylece elini kolunu sallayarak gelebilecek birisi değildi o! Hele böyle bir yılan asla gelemezdi.

Bu karşımda ki insanlıktan nasibini almayan, üstüne zamanında hasta bir kadından faydalanmayı düşünen hatta onun yüzünden çocuklarımdan kocamdan vazgeçmeyi bile bana düşündüren bu Şilan adisi buraya elini kolunu sallayarak giremezdi.

Onu gördükçe sinirlerim tepeme tepeme çıkıyordu. Buraya gelerek çok büyük bir hata yaptığının farkında bile olmadığının karşımda durmasıyla çok daha iyi anlamıştım.

Araya yıllar girmesi tüm o yaşananları değiştirmiyordu. Bu bana yaptığı kötülükleri değiştirmiyordu.

"Sana bir daha seni etrafımda görmeyeceğim demedim mi ben? Hangi yüzle çıkarsın karşıma?"

"Zerya ben buraya tek başıma gelmedim. Gelmek zorunda kaldım. Başka bir seçeneğim yoktu."

Karşımda ki yılanın sözleriyle kaşlarım daha da çatılmıştı.

"Ne diyorsun be sen?"diye sinirle konuşarak ileri bir adım atmıştım ki bileğime dolanan el buna engel olmuştu.

Bakışlarımı bileğimi tutan Boran'a çevirdiğimde sakin olmamı ister gibi baksa da bu şuan pek mümkün değildi Kendisi de ne kadar şuan Şilan'ın burada olmasını beklemiyor olsa da ilk amacı beni sakin tutmak gibi görünüyordu.