Συναισθησία (Lust #1)

Κεφάλαιο 12

«Λοιπόν...»

Φτάσαμε στο κτίριο όπου πάντα συναντιόμαστε, στο διαμέρισμά του, καθισμένοι στην κουζίνα, με την νησίδα ανάμεσά μας.

Δεν έχουμε πει τίποτα για περισσότερο από δέκα λεπτά και αρχίζω να νιώθω νευρικότητα.

«Δεν έχω εξηγήσει τα πάντα», αρχίζει «και αυτό είναι λάθος. Λυπάμαι. Θα έπρεπε να είχα ξεκαθαρίσει ακόμα και την πιο ανόητη λεπτομέρεια πριν υπογράψεις, αλλά υπέθεσα ότι γνώριζες κάποια πράγματα».

«Νόμιζα ότι ήξερα», του λέω. «Εγώ... δεν νομίζω ότι μπορώ να συνεχίσω έτσι», μουρμουρίζω. «Νόμιζα ότι τα πράγματα...» Αποφεύγω να ξαναπώ τη λέξη "κατέληγαν", «έμεναν εδώ».

«Είναι δύσκολο να διατηρηθεί ένας δεσμός αν δεν υπάρχει συνέχεια, Λιάνα». Οι αγκώνες του Ντέμιαν ακουμπούν στο μάρμαρο ανάμεσά μας. «Φαντάσου ότι αυτό ήταν το μάθημα των Αγγλικών, ότι είχες μαθήματα μια φορά την εβδομάδα. Δεν αρκεί μόνο ό,τι βλέπεις στην τάξη, αλλά όταν γυρνάς σπίτι κάνεις εργασίες και εξάσκηση».

«Αντί να κάνω τα μαθήματά μου πρέπει να απαντώ στα τηλεφωνήματά σου;»

«Αυτή είναι η εργασία για το σπίτι», με διορθώνει. «Δεν πρόκειται να σε καλέσω κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας σου, ούτε να σε φέρω σε δύσκολη θέση, αλλά πρέπει να υπάρχει συνέχεια», ψιθυρίζει. «Η εμπιστοσύνη και οι δεσμοί δεν δημιουργούνται μόνο με μεμονωμένα γεγονότα», εξηγεί. «Είναι σαφές αυτό;»

«Νομίζω πως ναι».

«Τότε την επόμενη φορά που θα σε καλέσω θα πρέπει να απαντήσεις στη κλήση», συνεχίζει. «Πες μου ποιες είναι οι ώρες εργασίας σου, ώστε να μην το κάνω εκείνη την ώρα». Τα μάτια του ψάχνουν τα δικά μου.

«Από τις εννέα έως τις τρεις», ψιθυρίζω.

«Πολύ καλά, από τις εννέα μέχρι τις τρεις» επαναλαμβάνει, «και επίσης, θα το ξαναπώ, αλλά θέλω να σου γίνει ξεκάθαρο, δεν πρόκειται να σου ζητήσω να πηδήξεις από μια γέφυρα», τον κοιτάζω χωρίς να καταλαβαίνω, «κανείς από τους δυο μας δεν θα καταφέρει τίποτα αν πληγωθείς και δεν θέλω να σε πληγώσω, γι' αυτό δεν πρόκειται να σου ζητήσω να κάνεις ή να σου κάνω οτιδήποτε που θα σε θέσει σε οποιοδήποτε κίνδυνο και μπορείς να αρνηθείς να κάνεις οτιδήποτε που δεν θες να κάνεις».

«Είναι εντάξει», η αλήθεια είναι ότι ένα μεγάλο μέρος του βάρους εξαφανίζεται από τους ώμους μου.

«Και όσον αφορά τα υπόλοιπα, είναι καλύτερα να μην συμπεριλάβουμε κανέναν, είτε εντός είτε εκτός από αυτή τη σχέση, επειδή μόλις ξεκινάμε και όλα αυτά, ειδικά για κάποιον που δεν το έχει ξαναζήσει μπορεί να είναι αρκετά συγκλονιστικό». Απλώνει το χέρι του και χουφτώνει το πηγούνι έτσι ώστε να τον κοιτάξω στα μάτια. «Προς το παρόν, είναι καλύτερα να μην υπάρχει κανείς άλλος στη μέση».