Κεφάλαιο 20

1.3K 104 4
                                    

Η κατάσταση είναι αρκετά τεταμένη και δεν καταλαβαίνω γιατί. Ο Ντέμιαν έχει σφίξει τα χέρια του σε γροθιές και ο Τζον φαίνεται επίσης ενοχλημένος.

«Φεύγουμε, Λιάνα;»

Ο Ντέμιαν περιμένει σοβαρά να φύγουμε χωρίς να πάρω καμιά εξήγηση από κανέναν;

«Υποθέτω ότι αυτός είναι ο λόγος που σταμάτησες να απαντάς στα μηνύματά μου, έτσι δεν είναι;» Ο Τζον με κοιτάζει για μερικά δευτερόλεπτα, ενώ εγώ προσπαθώ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου. «Άστο, δεν χρειάζεται να πεις τίποτα, προφανώς έτσι είναι».

«Τζον, άκου...»

«Θα σε πληγώσει, το ξέρεις αυτό; Θα σε γοητεύσει, θα σου πουλήσει ένα ολόκληρο φιάσκο για την απελευθέρωση, για το σώμα, για το πώς πρέπει να σταματήσεις να καταπιέζεις τον εαυτό σου και μετά...»

«Βούλωσέ το». Ξεστομίζει ο Ντέμιαν. «Φεύγουμε, Λιάνα».

«Περίμενε». Όταν πάει να με αρπάξει απ' το χέρι, απομακρύνομαι ελάχιστα. «Τι είναι αυτά που λες;» Αυτή τη φορά, κοιτάζω τον άλλο άνδρα.

«Ξέρεις καν ποιος είναι, τι κάνει;»

«Εσύ με έστειλες σε εκείνο το κλαμπ, θυμάσαι;»

«Ναι, αλλά όχι για να πηδήξεις τον ιδιοκτήτη».

Κάνω μερικά βήματα πίσω και τον κοιτάζω.

«Συγγνώμη; Τι σχέση έχει αυτό με το ότι εγώ και ο Ντέμιαν πη...»

«Ω, έλα τώρα!» με διακόπτει και κοιτάζει τον Ντέμιαν. «Θα την πέσεις στη Λιάνα όπως έκανες με τη Βερόνικα;»

Ποια στο διάολο είναι η Βερόνικα;

«Κλείσε το στόμα σου, Τζον». Ο Ντέμιαν φαίνεται σφιγμένος. «Ξεχνάς πώς με απάτησε; Με χρησιμοποίησε και μετά με παράτησε».

«Την πλήγωσες!»

«Πότε; Όταν άρχισε να με απατάει με τον μαλάκα που παντρεύεται τώρα ή όταν παρατήρησα ότι μου έκλεβε χρήματα; Τότε ήταν που πλήγωσα τα συναισθήματα της;»

Για τι πράγμα μιλάνε;

«Η αδελφή μου είναι το θύμα εδώ και το ξέρεις, Ντέμιαν».

Ο άνδρας σιωπά για λίγα δευτερόλεπτα.

«Ξέρεις ότι την αγαπούσα, Τζον. Το ξέρεις πολύ καλά, επειδή ήσουν εκεί και μας έβλεπες μαζί και επίσης ξέρεις ότι με απάτησε», ο Ντέμιαν διατηρεί ήρεμο τόνο φωνής. «Δεν ήταν θύμα πέρα από την απληστία της».

Συναισθησία (Lust #1)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora