ve bir gün çok güzel bir çiçek açtı bencil bir adamın ölüsünde.
herkes çiçeğin güzelliğine daldı ama kimse bencil adamın arkasından ağlamadı.
[angst degil!]
yarı texting, yarı düz yazı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
doğum günü çocuğum için🤍
keyifli okumalar asklarim💓
|||
On iki yaşından beri sanata aşık birini tanıyordum. Anne ve babası çoğu zaman evde olmadığından kendini resim çizmeye adamış biri. Kafasındaki düşüncelerle boğuşmaktan çoğu zaman arkadaş yapmaya vakit bulamamış, istemeden yalnız kalmış birini tanıyordum.
Ve bu birini her sabah uyandığımda aynada görüyordum.
Şimdi o birinin hiç tatmadığı bir mutluluğu tattığını biliyordum. Bir dizinde sevgilisinin başı, diğer dizinde çizim defteri vardı. Etrafını en sevdiği arkadaşları sarmıştı.
Minho ile sevgili olmuştuk ve üzerinden aylar geçmişti ama hiçbir şey değişmemişti. Benim elim durmadan bulduğu her yere onu çiziyordu. Han Nehri'nin kenarındaydık, serin bir yaz akşamıydı. Sekiz arkadaş, birbiri ile şakalaşarak keyifli bir şekilde oturuyorduk.
"Ya Changbin, ne demek ya kazanamazsam. İyi geçti dememiş miydin?" Gözlerimi sevgilimin çizimden çekip en yakın arkadaşıma çevirdim. Yine bildiğimiz gibilerdi, kavga edip duruyorlardı. "Mesela diyorum yani."
"Hyung, nolur sen artık mesela deme. Bir aydır bozuk plak gibi aynı konuyu konuşmayalım ya."
"Sen sınava bile girmedin sus." dedi Changbin Jeongin'e.
"Sevgilim, deli misin sen? Anlayamıyorum seni hiç. Bir dahaki sene tekrardan girersin neden kafaya bu kadar taktın?"
"Ya eve çıkma hayallerimiz?"
Ah doğru, sevgili olduklarından beri en büyük hayalleri buydu. Aslında bazen bunu ben de Minho ve ben için düşünüyordum ama henüz bu konu hakkında bir şey konuşmamıştık. Aylardır yaptığımız tek şey ders çalışmak ve yapabiliyorsak aynı yatakta uyumaktı. Onsuz geçirdiğim bir haftam yoktu. Mutlaka en az iki sabah onu görerek uyanıyordum. Onun annesi de benim ailem de birbirimize oldukça alışmıştık. Annesi ilk başlardaki tavrını takınmıyordu çünkü aylar önce Minho'nun psikoloğunun önünde karşılaştığımızda yeterince iyi bir konuşma yapmış ve Minho'nun bir birey olduğunu ona hatırlatmıştım. Bana artık benimle savaşmak için gücü kalmadığını söylemişti.
"Yine çıkarız aşkım, kaçmıyoruz ya." diye cevapladı sevgilisini Changbin.
"Kanka çok kasma, yapmışsındır." dedi Chan.
"Ya sus amına koyayım, fulledin sınavı hala konuşuyorsun!"
"Sana gel çalıştırayım dedim reddettin, sus o yüzden."
"Sen çalıştırsan ne yazar kanguru kılıklı."
"Kırıcı oluyorsun ama aşkım." Changbin'in yanına yaklaşıp tatlı bir şekilde cevap verdi Chan.
