Mystique Club: Operatives

Chapter 30: Marked X

TRIGGER WARNING:
This CHAPTER may contain explicit depictions such as death, killing, self harm or suicide, sexual assault or harassment, vulgar words, swearing, and many disturbing gestures or depictions. TRIGGER WARNING shall be taken into consideration.

°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*°*

Marked X

JAMMY

Napalingon ako sa pinanggalingan ng pag-atake.

Walang duda. Isa iyong sniper at mataas na kalibre ang gamit. Tumilapon si Sam matapos itong tamaan sa bandang balikat. Maging si Austin ay tumilapon rin sa lakas ng impact.

It came from a building na malapit lang dito. Pero sa dami ng mga gusali sa pinanggalingang direksiyon, hindi ko malaman kung saan yun eksaktong nanggaling.

I immediately call the ambulance. I also called Inspector Tan to start an investigation sa nangyari.

I turned my gaze back to Sam at Austin. They were severely injured. I felt a sudden weight on my chest. Doon ko na lamang napansin na bumuhos na pala ang mga luha sa aking mga mata.

Halos manlaki ang mga mata ko nang makita ang malaking sugat ni Sam. Halos maligo na ito sa dugo. She's unconscious. Kay Austin naman, nagtamo rin siya ng sugat sa balikat. Probably, the bullet penetrates from Sam and tumama kay Austin. Di tulad ni Sam, si Austin ay may malay pa rin.

“Are you, okay, Austin?” humahagulhol sa pag-iyak si Eloise.

A familiar voice resonated from a distance. “Austin!”

Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses and to mys surprise, I saw Sheila standing right in front of the glass door ng restaurant. What?! Sheila's here?

Madali itong lumapit kay Austin.

Gaya ni Eloise, napuno na ng luha ang mukha ni Sheila. “W-what happened in here?!” bulyaw nito aa kasama.

“H-hindi ko alam. Ambilis ng pangyayari. B-bigla na lang silang bumagsak!” humagalhol pa rin si Eloise nang sumagot ito.

“I'm fine, I-I'm fine,” wika ni Austin na nahihirapan pang magsalita. He continuously groaning.

Ako naman ay tulala lang na pinagmamasdan ang mga ito. A-anong gagawin ko? H-hindi ko alam ano ba ang dapat na gawin sa mga oras na ito.

Ang tagal dumating ng ambulansiya!

Nang dumating na ang ambulansiya ay maingat silang dinala ng mga rumespondeng team papasok. Matapos niyon ay mabilis na umalis.

Kasama roon sina Denver at Sheila sa magkahiwalay na ambulansiya.

“Are you okay, Eloise?” tanong ko rito. Hindi pa rin ito tumatahan sa pag-iyak at alam kong gusto niyang sumunod doon upang alamin ang kalagayan ni Austin. “Let's go back to campus?”

Tumango si Eloise sa'kin. She hugged me before I could make a step kaya't I hugged her back.

“He'll be okay, Eloise. They will be okay,” saad ko't inalo-alo ito.

Ipinagluto ko si Eloise ng hapunan pagkabalik namin sa dorm. She was still very concerned and occupied kaya't minabuti kong hindi na 'to hayaang maabala pa sa kakainin ngayong gabi.

Denver and the rest are not yet back. Sana'y okay lang sina Sam at Austin. Whoever tried to shoot them down, malaking posibilidad na si Sam ang target. Katatayo lang ni Austin when Sam was shot. And the high caliber sniper is clearly an intent for instant kill.