PINK / CHANLIX (Tamamlandı)

17

♡ ━━━━━♡ ━━━━━ ♡ 

Yazar not 

Selam! Bazı detayları vermem gerektiğini düşünüyorum.

Öncelikle Chan ve Felix'in duyguları fazla karmaşık bu yüzden aralarında yakınlaşma olmasını bekleyen okuyucalarımdan biraz sabır istiyorum. Hızlıca ilerleyen ve biten bir hikayeden çok gerçekten hislerini yaşadığımız ve tatlılıklarıyla yaşantılarının belirli bir kısmına eşlik ettiğimiz bir hikaye olmasını istiyorum. Umarım bunu hoş görürsünüz ve severek hikayemi okursunuz.

Umarım her karaktere karşı hoş görülü olur onları seversiniz, sizleri seviyorum sevgili okuyucularım ve sizin yorumlarınız benim için önemli. Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı paylaşmaktan çekinmeyin.

İyi ki varsınız okuyucularım, iyi okumalar dilerim. ^^

♡ ━━━━━♡ ━━━━━ ♡ 

''Tamam yine de bu hafta halledelim''

Felix annesiyle konuşan Chan'a bakıp iç çekti. Belki de iç çekmesi saçmaydı ama yine de isteksizdi bir şeyler için. Bu hafta sınavları olduğu için sürekli olarak okula gitmesi gerekiyordu bu yüzden evde bile duramayacak kadar meşguldü. Chan hala annesiyle konuşurken o buz dolabından kimchi çıkarıp yemek çantasına koydu. Okula gidecekti ve çalışacaktı bugün. Chan arada bir onu kontrol ediyor ve sınavlarına odaklanması için bir sürü makale ve notlar bulup veriyordu. 

''Anne merak etme Felix'e çok iyi bakıyorum merak etme hasta olmayacağız''

Söylenen Chan'a bakıp güldü Felix. Annesi yine bir sürü şey sıralıyor gibi duruyordu, bakıştıklarında ise Chan ona yaklaştı ve saçına uzattığı parmaklarıyla oynamaya başladı yumuşak telleriyle. Felix biraz çekinerekte olsa sadece susup onu izledi. 

Az bir zaman geçmişti ki Chan telefonu kapatmış elleri hala saçlarının arasındayken Felix'e eğildi. Burunları birbirine hafifçe değmişken dişlerini göstererek gülümsedi ve geriye çekilip konuşmaya başladı. 

''Anneme bir kaç tane mail atmam lazım sonrasında bir kaç fatura işi var onları halledip geleceğim''

''Ben de geleyim mi?''

''Sen bilirsin Lixie şirketle ilgili dökümanlara bakacağım''

''Kulağa oldukça sıkıcı geliyor hyung''

''Dediğim gibi..''

Gitmekten vazgeçti Felix ve odasına girerken hazırlanan Chan'a bakıp gelirken içecek almasını söyledi. Chan çoktan uzun siyah kabanını giymiş siyah şapkasını takmıştı. Elindeki siyah maskeyi takarken Felix tekrar odasından çıktı ve biraz da çikolata istedi. Chan kıkırdayıp alacağını söyleyip evden hızlıca çıktı. Araba zaten evin yanındaydı bu yüzden hemen ön koltuğa oturduğu gibi kemerini bağladı. Bir an önce işlerini bitirip eve gelmeliydi, Felix ile zaman geçirmek istiyordu. Ona karşı fazla hassastı Chan, ona o kadar narin yaklaşıyordu ki sanki şu güne kadar onu üzdüğü her bir anı yok etmek istermiş gibi. Yok edemese bile ona artık daha dikkatli yaklaşmak istiyordu, yaptığı her bir hareket için her gün kahroluyordu ama geçmişi nasıl silemiyorsak şu anı değiştirebilmemizin mucizesini yaşamak lazımdı. Chan bu yüzden anı yaşıyor ve geleceği daha iyi bir hale getirmek için uğraşıyordu her bir saniye.