UNTIL WE MEET AGAIN

Chapter 5

Alasotso pa lang ng umaga ay gising na si Min Hye na ninibago nga siya sa bagong body clock niya dahil madalas ay tanghali siyang nagigising kapag wala siyang trabaho.

"Oh? Ang aga mo naman nagising?" Ani ni Min Hye.

"I want to change my style. You know when I was dragged in this weird world it was really different from what I used to." Ani ni Hunter.

"What do you mean? What lifestyle do you have before?" Takang tanong ni Min Hye habang nakapameywang sa gilid ni Hunter habang ang binata naman ay nakapokus sa pagluluto.

"I told you I'm a soldier and I live in a palace. we work their for about 24 hrs and change shift after that." Ani ni Hunter. "It's not a luxurious life it was hectic and strict at the same time." Ani pa ni Hunter.

"It was awkward to ask you this but have you ever dated someone before?" Tanong ni Min Hye.

"Yeah..." maikling tugon ni Hunter. Napansin naman ni Min Hye ang pagbabago ng expresyon ng binata at naging matamlay ang boses nito kaya napatango tango na lamang siya.

"We had a long term relationship. I was able to rescue the palace and the citizens of our country but not her.." ani ni Hunter. Matamlay itong ngumiti pero may kirot pa din ito base sa ipinapakita ng malungkot niyang mga mata.

"Honestly she looks like you and her name is also Seo Min Hye." Ani ni Hunter. "It's crazy isn't? It was like meeting her again for the second time" ani pa ni Hunter.

"Kung kamukha ko siya edi swerte niya maganda siya." Ani ni Min Hye habang nagsasalin ng kape sa tasa na hawak niya.

"Indeed!" Ani ni Hunter.

"Change topic I don't want to hear your sad life anymore." Ani ni Min Hye na ikinatawa naman ni Hunter.

"Where do you want to go later? Should we buy things for you work? Clothes, shoes, bag or a laptop?" Ani ni Min Hye.

"It's up to you." Ani ni Hunter at sinandukan siya ng pagkain saka inilapag ang plato na may lamang pagkain sa harap niya.

"Thanks, though I can do it by myself." Ani ni Min Hye na nginitian lang ni Hunter.

Min Hye thinks a lot about Hunter this past few days he always smiles at her.

Pagkatapos nilang mag agahan ay nag volunteer si Min Hye mag hugas ng pinagkainan nilang dalawa at dahil wala naman siyang katulong at palagi na lang si Hunter ang nag huhugas ay naisip niyang mag volunteer kahit papaano.

Pagkatapos niyang mag hugas ay dumiretso siya sa kwarto niya saka naligo at nag ayos ng sarili.

Hindi niya alam sa sarili niya kung bakit labis labis ang paghahanda niya ngayon eh wala namang importanteng occasion pero gusto niyang maging maganda sa harap ni Hunter.

Black casual dress lang ang sinuot niya at tinernuhan niya ng black heels.

"I'm a fashionista anyway, I have to look fabulous." Nakangiting sabi ni Min Hye habang tinitignan ang sarili niya sa salamin pagkatapos ay kinuha na niya ang dior bag niya saka lumabas ng kwarto.

"Tapos kana ba? Mag iisang oras na akong nag hihintay." Ani ni Hunter.

"Deserve. Let's go." Ani ni Min Hye at kinuha ang susi ng kotse niya sa bag.

"Do you know how to drive?" Tanong sakanya ni Hunter at tinaasan naman niya ito ng kilay. "Hindi ako bibilicng sarili kong kotse kung hindi ako marunong." Sarkastikong sabi niya saka sumakay sa kotse at sumunod naman sakanya si Hunter.

Trenta minuto ang ginugol nila sa daan bago makapunta ng mall dahil sa trapik. Kaya ng makarating kaagad sila ay pinark ni Min Hye ang sasakyan niya sa parking at saka pumasok sa loob ng mall.