UNTIL WE MEET AGAIN

Chapter 27

NAKAAYOS na ang mga bagahe ni Min Hye at naka ready na din siya para umalis.

Though she didn't have a good sleep last night kaya naman masakit ang ulo niya.

"Have safe flight my dear." Ani ng ina niya tsaka niyakap siya.

"Call us when you get there." Ani naman ng ama niya tinanguan naman niya. "I will dad, don't worry." Ani niya.

"Ate, pasalubong ah!" Ani ng kapatid niyang si Jin at Ah-Rim.

Pagkatapos niyang mag paalam ay sumakay na siya sa kotse ni hunter dahil siya ang maghahatid sakanya sa airport.

"Let's go." Ani niya. "Buckle up your seatbelt ma'am!" Ani ni Hunter na ikinatawa naman ni Min Hye at sinunod ang sinabi ni Hunter.

"Call me when you get there." Ani ni Hunter na tinanguan naman niya. "Mag update ka palagi ah." Sunod pa na sabi ni Hunter.

"Yes boss!" Ani ni Min Hye.

"That's my girl." Nakangiting sabi ni Hunter amd she gently pats her head.

NANG makarating sila sa airport ay kaagad siyang bumaba at tinulungan naman siya ni Hunter na ibaba ang maletang dala niya.

"Wait for me." Ani ni Min Hye. Ngumiti si Hunter sakanya at tumango tango. "I'll wait for you." Ani ni Hunter.

Pagkatapos nilang mag paalam sa isa't isa ay pumasok na si Min Hye sa loob dahil nag hihintay na sakanya si Anna at syempre kasama din ang kaibigan nilang si Finn.

"Hey guys!" Ani niya. Bigla naman niyang nginisian ang dalawa niyang kaibigan. "Napapadalas ata ang pagsasama niyong dalawa?" Tanong niya.

"Hindi ah, buntot lang itong isa." Ani ni Anna.

"Oh talaga ba? Eh ikaw nga itong pinilit ako na sumama." Ani ni Finn sabay ngisi. Bigla naman siyang hinampas ni Anna sa balikat.

"Aray! Ang bigat talaga ng kamay mo!" Reklamo ni Finn.

"Haynako mag 2023 na oh umamin na kayo." Ani ni Min Hye.

"Tss porkit in a relationship kana!" Ani ni Anna.

"Kung umamin lang kayo sa isa't isa baka in a relationship na din kayong dalawa." Ani ni Min Hye at humagalpak ng tawa dahil kitang kita ang pamumula ni Anna.

"Huy! Wag kang kiligin friends lang tayo!" Ani ni Finn. "Nag b-blush si tanga oh!" Ani ni Finn tsaka tumawa.

"Bwiset talaga kayong dalawa!" Ani ni Anna at tsaka nauna ng maglakad habang dala dala ang maleta niya kaya sumunod na din kaming dalawa ni Finn.

Haynako parang ewan tong dalawa ayaw pa kasi umamin!

Napailing iling si Min Hye dahil torpe din ang kaibigan niyang si Finn. Naturingang matalino pero torpe!

Pagkapasok nila sa eroplano ay umupo na sila sa mga assigned seats nila. Magkakatabi silang tatlo kaya naman hindi pa nakakalipad ang eroplano ay alam na niyang walang tulogan itong byahe dahil mag kakatabi silang tatlo.

Maya't maya pa ay umandar na ang eroplano at nag sisimula nanamang mag asaran ang dalawa niyang kaibigan at alam niyang naiirita na ang ibang passengers sakanilang dalawa.

"Umayos nga kayong dalawa! Mamaya pababain tayo dito bigla eh!" Ani ni Min Hye.

"Eto kasing chanak na to papansin!" Inis na turo niya kay Finn.

"Kung ako chanak ikaw si chuckie! HAHAHA!" Ani ni Finn st ang lakas pa talaga ng tawa nito kaya biglang lumapit saamin ang flight attendant.

"I'm so sorry, I don't know them" ani ni Min Hye.

"Lokaret to oh anong hindi mo kami kilala?!" Reklamo ni Anna pero hindi 'yon pinansin ni Min Hye bagkus ay isinuot niya ang headphone sa tainga niya.

Auto pahiya talaga kapag kasama niya ang dalawang to!

MATAPOS ang ilang oras na flight nila ay kaagad nag tungo sa hotel na pansamantala nilang tutuluyan.

"Let me rest first." Ani ni Min Hye sa kaibigan niyang si Anna.

Kaagad siyang humilata sa higaan ng hotel room nila at kinuha ang cellphone niya para tawagan ang pamilya niya at si Hunter.

But Min Hye felt something weird going around her kaya naman inilibot niya ang paningin niya dahil pakiramdam niya na umiikot ang mga bagay sa paligid niya hanggang sa naging madilim ang paligid niya.

And...

She found herself lying on the floor and a lot of people are staring at her.

Tumayo siya sa kinahihigaan niya at hindi niya alam kung ano ang gagawin niya dahil sa kaba at kahihiyan.

"Are you okay?" Tanong sakanya ng babae.

Pero hindi niya 'yon maaninag at pakiramdam niya ay nahihilo siya kaya pumikit siya pero bigla niyang narinig ang boses ni Hunter sa isip niya kaya pinilit niyang dumilat pero hindi niya magawa.

""Live happily without me, I will be reborn again and love you again even if our fate didn't want us to. saranghae."

"Let's live together peacefully when everything is settled."

"Let's survive this battle together, Hunter."

"I'm sorry if I'm leaving you behind... my body can't take it anymore."

"I'm sorry if I can't keep my promises to you."

"Let's meet again soon... In the next life."

"Min Hye, Let's get married."

A lonely tears drip down Min Hye's cheeks. She walked towards the mirror to see her reflection.

"I am you..."

"I saved you from death..."

Napakunot siya ng noo dahil hindi niya maintindihan kung ano ba ang gusting ipunto ng repleksyon ng sarili niya sa salamin ba ngayo'y kausap niya.

"What do you mean?" Kunot noong tanong niya.

"You and I have the same soul."

"Is that even possible?"

"I'm from the past while you are from the future."

Dahil sa sinabi ng repleksyon niya ay bigla siyang nakaramdam ng pananakit sa ulo. She can't figure it out and she can't solve the puzzle she needs to he enlighten.

"Are you his girlfriend?" Tanong niya.

Biglang tumindig ang balahibo niya ng tumawa ito dahil nag echo 'yon sa buong paligid.

"You mean we."

"My memories will connect to your mind anytime soon and if that happen it will be too late. Hunter will go back from where he belong and you will stay where you belong."

Napailing iling si Min Hye. She can't let that happen. "No way, He will stay here!" Ani niya.

"He have to go back!"

Matalim ang titig nila sa isa't isa. "You can't stop fate... that's what your life have to be or should I say that's what our life have to be and we can't do anything about it."

"What will happen if he stay here?"

"He will continue his life but, his memory wont remain. All of your memories together and everyone's memories with him will vanish."

To be continued.