ကိုယ့်အသက်မို့ မဝေးချင်ပါ
အပိုင်း ၁၁
"မြေးရယ် သေချာသွားပြီလား "
"ကျွန်တော် ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီအဘွား"
မနက်ခင်း ဧည့်ခန်းထဲမှာ
ထိုင်စကားပြောနေကြတဲ့ စွဲညို့ ၊အဘွားနဲ့ မစုတို့သုံးယောက်
စွဲညို့အသက်လေးကတော့ မနိုးသေးပါ
"မြေးရယ်ကောင်းမှုလုပ်တာ
အဘွားမတားချင်ပေမယ့် အဘွားမှာလည်း.."
"ကျွန်တော့်ကို သနားရင်မတားပါနဲ့တော့ အဘွားရယ် ကျွန်တော်အခုလိုပုံစံနဲ့ဆို ပိုမခံစားနိုင်လို့ပါဗျာ "
အဘွားရဲ့ စကားမဆုံးခင်
ဖြတ်ပြောလိုက်တဲ့ စွဲညို့အသံတို့က
အက်ရှရှနှင့် ငိုသံစွက်လျက်
စွဲညို့ ရက်အတော်ကြာနေမကောင်းဖြစ်နေပြီး
ယခုမှ ထူထူထောင်ထောင်ပြန်ဖြစ်လာခြင်းပင်
နှလုံးသားနုနုမှာတော့ ဒီတစ်သက်နလန်ပြန်မထူနိုင်တော့ဘူး
ထင်ပါရဲ့
"အေးပါ တားမရတော့လည်း
မြေးသဘောပေါ့"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်အဘွားရယ် "
"မဟုတ်တာကွယ် ငါ့မြေးကြီး ဘုန်းကြီးဝတ်တော့
အဘွားလည်း ကုသိုလ်ရတာပေါ့ "
ဟုတ်သည်
စွဲညို့ အဘွားအား
ယနေ့ သင်္ကြန်မတိုင်ခင် တစ်ရက်အလိုတွင်
ယခင်က စီစဉ်ထားသည့် အတိုင်း
သင်္ကန်းဝတ်ဖို့ တောင်းဆိုနေခြင်းပင်
သို့သော် စွဲညို့ဒီတစ်ခါသင်္ကန်းဝတ်မှာက
၁ပတ် ၁၀ရက်မဟုတ်ပါဘဲ
ရာသက်ပန်ဝတ်မည်မို့ ဘွားကတားနေခြင်းဖြစ်ပေမယ့်
စွဲညို့ကတော့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီးပါပြီ
စွဲညို့ ထိုသို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချရသည်ကား
စင်စစ်
စွဲညို့၏အသက်လေးအတွက်ကြောင့်ပါလေ
စွဲညို့သာသူမလေးနှင့်
မဝေးနိုင်လို့ အပိုင်သိမ်းမိပါလျှင်ဖြင့်
သူမလေးက စွဲညို့ကိုအမုန်းကြီး
မုန်းသွားမှာ အသေအချာပါ
ကိုယ့်ကိုမှ သူမလေးကမချစ်တာ
ဘယ်လိုလုပ် ကြည်ဖြူနိုင်ပါ့မလဲ
စွဲညို့ဆိုတဲ့ ဒီလူသားကလည်း
ဆူးခက်သက်ညှာဆိုတဲ့ မိန်းမလှလေးရဲ့
အမုန်းဒဏ် ခံရမှာကို
သေမလောက်ကြောက်ပါသည်။
