Dilay' dan...
Binadan çıktığımda kulaklığımı taktım. Müzik seçmeye çalışırken ilerde gördüğüm şey ile donup kaldım.
Bir tane kadın Altuğ' a tokat atmıştı.
Hızlıca Altuğ' un yanına gittim. "İyi misin?" Yanındaki kadın bana küçümseyici bir bakış attı.
"Kendine bir de varoş bir sevgili mi yaptın Acar?"
*Sen hayırdır teyze? Yaşına bakta konuş.*
"Sakın bir daha Dilay hakkında böyle konuşma!" diye bağırdı Altuğ.
"Şimdi de annene karşı mı çıkıyorsun bir kız için? Gerçekten inanamıyorum sana Acar. Bizim daha ne kadar başımızı öne eğdireceksin acaba?" Bu nasıl bir anneydi?
Altuğ' un gözleri doldu. "Ben buralara kadar geliyorum oğlumu görmek için senin yaptıklarına bak. Hâlâ sözümü dinlemeyeceksin değil mi? Hep kendi bildiğini yapacaksın?" Kadına sinir olmuştum.
"Ben o konu dışında senin her istediğine razıyım anne. Ama o konudan şaşmam anlıyor musun?" Kadının kolunu tuttu.
"Ben seni anlıyorum ama sen beni anlamıyorsun? Akşam yine geleceğim, kararın değişmez ise senin bir annen yok anladın mı beni?" Kadın sertçe kolunu çekti.
"A- anne. Nolur dinle bir"
"Ben seni kaç yıldır dinliyorum Acar. Yeter artık. Akşam konuşuruz."
Kadın ilerdeki arabaya binip gitti. Altuğ'a döndüm. "İyi misin? Acıyor mu canın?"
Bana döndü. Gözleri kızarmıştı. Ağlamamak için kendini sıktığı belliydi.
"Çok değil. Annemin adına özür dilerim. Onları söylememeliydi." Özür dilemesi gereken annesiyken neden o özür diliyordu?
"Sorun değil."
"Yanağı kızarmış. Nasıl bir anne bu?"
"Çokta iyi bir anne değil." Elim ile ağzımı kapattım.
"Ayy ben onu dışımdan mı söyledim?"
Güldü ve kafa salladı. Derin bir nefes aldım.
"İkimizde anne konusunda pek şanslı değiliz sanırım." dedim.
"Maalesef."
Üstümü süzdü. "Siz bir yere mi gideceksiniz?" dedi.
Kafamı salladım. "Evet , kitap almaya gidecektim."
"Benimde almam lazımdı. Beraber gidelim isterseniz?" Olur anlamında kafamı salladım.
"Araba şurada" Eliyle önden geçmem için yol verdi.
Arabaya binince kemerimi taktım.
"Isıtıcıyı açayım mı? Soğuk mu?" Bana soruyordu ama kendisinin burnu kızarmıştı.
"Olur biraz soğuk." Aslında değildi. Evin bodrumundan dolayı alışmıştım. Aklıma o anılar gelince derin bir nefes aldım. Arabayı çalıştırıp askeriyeden çıktı.
"Müzik açmak istiyorsanız açabilirsiniz."
Kafamı iki yana salladım.
"Böyle iyi."
Geldiğimiz yere varınca arabadan indim.
Beraber dükkandan içeri girdik.
"Siz alacağınız kitaba bakın. Bende kendiminkine bakayım." Kafamı salladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NÂRE
Genç Kurgu"Bana güvenden bahsedecek en son insan bile değilsin. Beni iyi dinle Altuğ Acar..." Elim ile kalbimi gösterdim. "Ömrünün sonuna kadar unutma, paramparça olan kalbimden sen sorumlusun." Ayağa kalktı. Tam karşımda durdu. Elimi tutup bir şeyi bırakt...
