Bergüzar

1. Bölüm: BAŞLANGIÇ

Arkadaşlar video ekleyemiyorum bir sorun var galiba şarkımız "Cem Karaca'dan Bu Son Olsun" iyi okumalar.

...(29.03.2023)

"Tüm günahların başında bir sevgi bozukluğu vardır. sevgi tüm erdemlerin başı olduğu gibi, tüm kötülüklerin de kaynağıdır."

•İlahi Komedya

Annemin heyecanlı sesiyle göz devirdim. Tabiki doğum günü kutlamayacaktım.

Elindeki çiçekli elbiseyi heyecanla bana uzattığında. Bunu beklemiyordum. 8 yıl sonra karşımda çiçekli bir elbise vardı. Ellerim titremeye başladı. Boğazıma oturan yumru nefes almamı zorlaştırıyordu. Hızla kafamı iki yana salladım. Benden bağımsız, dudaklarımdan kaçan çığlık annemin panik yapmasına sebep olmuştu.

"Tamam meleğim giyme. Özür dilerim. Lütfen bebeğim kendine gel."

Dişlerim birbirine kenetlenmiş, vücudum deli gibi titriyor. Vücudumun kontrolünü yavaş yavaş kaybediyorum. Tırnaklarım avuç içlerimi kanatıyor, canım yanıyordu.

Annemin göz yaşları benim göz yaşlarıma karışıyor yüzümü yıkıyordu.

Annem yanımdan hızla kalktığında vücudum daha fazla titremeye başlamıştı.

Annem tekrar yanıma geldiğinde telefonla konuşuyordu. "Meleğim derin nefesler al."

"Ben ne yapmalıyım bilmiyorum uzun süredir yoktu. Ne yapmam gerekiyor." Ne duydu bilmesem de bana döndü.

"Meleğim gözlerini açık tut anneciğim. Şimdi senden söylediklerimi hayal etmeni istiyorum."

Gözlerimi tavana sabitlediğimde vücudumu saran bu hisler atağı durdurmamı zorlaştırıyordu.

"Bir gün bir çocuk varmış. Gezer dolaşır evine döner, dönerken de annesine bir demet papatya toplarmış. Ormanlarda gezer hayvanlarla konuşurmuş. Bir gün kuş bir gün sincap olmak istermiş. Bir gün yine dolaşırken masmavi bir denizle karşılaşmış. Hemen üzerimdekileri çıkarıp denize atlamış tüm gün yüzmüş eğlenmiş. İlk kez deniz gördüğü için bi hayli heyecanlıymış..."

Vücudum gittikçe gevşerken gülmek ve anneme "ilk kez deniz gören birisi nasıl yüzebilir?" diye sormak yada "ormanda deniz ha?" Diye dalga geçmek istedim. Ellerim yavaş yavaş gevşerken. Annemin hikayesinin finaline gelmiştik.

"Ve çocuk bir gün balık olmuş her gün o denizde yüzmüş."

Vücudum gevşediğinde baygın gözlerimi anneme çevirdim. Yüzümde olan yorgun gülümsemeyle;

"Anne lütfen sen bir daha hikaye uydurma!"

Annem göz yaşları arasından attığı kahkahayla alnımı öptü.

"İyisin değil mi?"

Başımı salladığımda sakince ayağa kalktım. Travmaya bağlı panik ataklarımdan birisini geçirmiş olabilirdim. Bunlar zihnimdeydi ve bundan kurtulabilirdim. Derin nefes aldım.

"Bir hastaneye gitmek ister misin?"

Kafamı iki yana sakladığımda gereksiz bir şey olduğunu düşündüğümü konuşmasam da belli etmiştim.