18. Bölüm

77 5 1
                                    

Yeni bölüm ile karşınızdayım.

İyi okumalar dilerim.

(Vote+yorum)

&&&

Mira Güneş Karabulut

"Hayat çok tuhaf. Dün seni ağlatan bugün seni güldürüyor. Dün seni güldüren bugün ağlatıyor." Dedim gülerken.

Sözüm bittiğinde kapı çaldı.

"Ben açarım."

"Sen dur kızım çalışanlar açar."

"Önemli değil ben açarım." Dedikten sonra kapıya doğru adımladım.

Kapıyı açtığımda karşımda Belinayı görmeyi beklemiyordum.

"Senin burda ne işin var?" Dedim sinirle. Uraz onu burda görürse üzüle bilirdi.

Söylediği cümle ile donup kaldım.

"Ben hamileyim Güneş. Karnım da Urazın bebeğini taşıyorum."

Belinayın söylediği cümle ile donup kaldım.

Hamileyim diyordu. Doğru mu söylüyordu? Bu bebek Urazın bebeğimi?

Bakışlarım karnına ulaştı. Çok hafif karnı çıkmıştı. Kapının önünden çekildim içeri geçmesi için. İçeri doğru adımladı.

Bende onun arkasından ilerledim. Herkes sofradaydı. Uraz gelenin kim olduğunu görebilmek için kafasını kaldırdığın da karşısında Belinayı görmeyi beklemiyordu. Hızla ayağa kalkıp Belinayın yanına gelip kolunu sıktı.

"Senin ne işin var burda? Hemen çık git evimden."

"Uraz sakinleş. Sakin ol lütfen."

"Bana sakın sakin ol deme sakın." Belinayı kolundan tutup çekiştiriyordu.

"URAZ YETER! HAMİLE O. ONU BÖYLE SARSAMAZSIN. BEBEĞE BİR ŞEY OLACAK!"  Dedim bağırarak. Sözüm bittiğinde Uraz duraksamıştı.

Yutkundu. Ve elini Belinayın kolundan çekti.

"Bebeğinin babasının yanına gitsin o zaman bundan banane!"

Belinay Uraza baktı. Göz yaşları içinde konuşmaya başladı.

"Bebeğimin babasının yanına geldim zaten! O senin  çocuğun."

Uraz bana döndü. Özür diler gibi baktı bana. Elimi uzatıp Urazın elini tuttum.

"Bana öyle bakma İkiz. Eğer o bebek seninse ona babalık yapmak zorundasın." Sözüm bittiğinde Belinay bana döndü.

"Hiç birşeye mecbur değil. İsterse bu bebeğe babalık yapmaya bilir. Buraya sadece ona bir bebeği olduğunu söylemek için geldim. Eğer babalık yapmak istemezse bile ben bebeğimi doğuracağım ve ne olursa olsun ona hem çok iyi bir anne hemde çok iyi bir baba olacağım. Buraya gelmek istemezdim. Sizin yüzünüze nasıl bakacağımı bilmiyorum ama bebeğim için babası için geldim. Eğer ki derse ben bu bebeği istemiyorum gidicem buralardan. Başka bir ülkeye gidicem. Bir daha beni görmez. Ama sadece bir soruma cevap versin. Bebeğime babalık yapacak mı? Yapmayacak mı? Onu sevecek mi? Yoksa annesi yüzünden ondan nefret mi edecek?"

Uraz uzun uzun Belinaya baktı. Konuşmadı. Sonunda Belinay cevap vermediği için Urazın babalık yapmayacağını düşünmüş olacak ki konuşmaya başladı.

"Ben aslında ona babalık yapacağını düşünmüştüm. Sanırsam yanılmışım. Size yaptıklarım için özür dilerim. Affedin beni." Dedikten sonra arkasını döndü tam bir adım atacaktı ki Uraz konuşmaya başladı.

KARANLIKTA Kİ GÜNEŞ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin