KARANLIKTA Kİ GÜNEŞ

10. Bölüm

Merhaba arkadaşlar nasılsınız? Beni sorarsanız ben iyiyim.

Yeni bölüm ile karşınızdayım.

İyi okumalar dilerim.

(Vote+yorum)

Şarkı: Oy brindarım

&&&

Mira Güneş Kıraslan

"Sen orda sorunlar ile baş ederken sevgilin burda seni aldatıyor. Sevgilin seni hiç hak etmiyor."

Hırsla telefonu duvara fırlattım.

Sikerim böyle işi.

Odanın kapısı hemen açıldı. İçeri korku ile Uraz girdi.

"O ses nereden geldi? Ne oldu?" Dedi korku ile. Ben bakışlarımı parçalanmış telefonun üzerinden çekmiyordum. Gözlerim dolmaya başladı.

İnanmıyorum Demir böyle bir şey yapmaz. Hızla ayağa kalktım. Odanın içinde ileri geri gidiyordum.

Uraz hırsla yanıma gelip kolumdan tutu.

"İyi misin? Ne oldu? Neden telefonu öyle fırlattın?" Kolumu ellerinden hızla çektim.

"Dokunma bana." Dedim ağlarken.

"Neden ağlıyorsun?" Dizlerimin üzerine çöktüm. Ağlamam daha da şiddetlendi.

"Yapmaz ki o. Seviyor bir kere beni. Yapmaz değil mi Uraz?" Uraz anlamaz bir biçimde yüzüme bakıyordu. Yanıma gelip diz çöktü.

"Kim seni seviyor? Kim neyi yapmaz?" Dediği an ona sarılmıştım.

"Ben kendimden daha çok ona güveniyorum. Biliyorum aldatmaz o beni. O beni benden daha çok seviyor. Yapmaz o. Adımın Güneş olduğu kadar eminim."

Uraz ona sarılmama karşılık bana sıkıca sarılmıştı. Bir eli ile beni sarıyor diğer eli ile ise saçımı okşuyordu. Saçımı okşadığı için bedenim uyuşmaya başlamıştı.

Gözlerim uykusuzluğun verdiği yorgunluk ve Urazın saçımı okşamasï yüzünden yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı.

Kısa bir süre sonra Urazın kolların da uykuya dalmıştım.

***

Gözlerimi yavaş yavaş açtım. Etrafa baktığım zaman odam da olduğumu fark ettim. Hızla ayağa kalktım.

Bakışlarım komidine takıldı. Komidinin üzerin de son model bir telefon duruyordu. Ve yanın da bir not vardı.

"Telefonunu sinirden parçalanmıştın. Bunu senin için aldım kullan bu telefonu. Hattın şuan içinde."

Telefonu elime aldığım anda konağın içinde bağırış sesleri yükseldi. Hızla odadan çıktım. Ve sesin geldiği yöne doğru ilerledim. Ses Meranın odasından geliyordu.

Meranın odasının önüne gelip durdum. Oda da şuan Mehmet Bey, Benan Hanım ve Uraz vardı. Benan Hanım tam elini tokat atmak için kaldırdığı an Uraz annesinin bileğini tutmuştu.

"Sakın anne sakın. Kardeşime elini kaldırayım deme. Onun bir hatası yok. Ona vurmaya hakkın yok bu yüzden."

Dedikten sonra annesinin bileğini bırakmıştı. Meran ise dizlerinin üzerine çökmüş ağlıyordu. Hızla Meranın yanına geldim ve diz çöktüm. Diz çöktüğüm an bana sarıldı. Bende ona sarıldım.

Benan hanım ise sinirden kıpkırmızı olmuştu. Meran bana sarıldığı için ise ayrı sinirlenmişti. Hemen yanımıza gelip Meranı çekti. Ve Merana tokat attı.