KARANLIKTA Kİ GÜNEŞ

4.Bölüm

Merhaba nasılsınız arkadaşla bur. Umarım iyisinizdir.

Yeni bölüm ile karşınızdayım.

Umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar dilerim

&&&
Mira Güneş Kıraslan

"Biliyordum."

"Neyi biliyordun?"

"Sözünü tuttucağını."

"Ben bir söz verdiysem o sözü tutarım."

"Biliyorum ikiz. Mira yaptıklarımın bir nedeni vardım. Gelecek zaman da bu nedenleri öğreniceksin."

"Neden şimdi değil de gelecekte?"

"Herşeyin bir zamanı var Mira."

Urazın ne demek istediğini anlamıyordum. Zamanı gelince öğreniceğim şey ne?

Bakışlarımı etrafım da gezdirdiğim zaman herkesin bizi izlediğini fark ettim.

"O zaman söz verdiğimiz gibi yapalım ve bütün Amed bizi hayranlık ile izlesin."

Uraz orkestracılara halay açtırdıktan  sonra herkes halay çekmeye başladı.

Uraz eline aldığı mendili bana uzattı ve elimden tutup halay başına götürmeye başladı.

Halayın başı ben yanımda da Uraz vardı. Elimdeki mendili salamaya başladım. Uraz ile omuzlarımız hızlı bir şekilde birbirine değiyordu. Şarkının ritmine göre ayaklarımızı hareket ettiriyorduk.

***

Şarkı sonlandığı zaman herkes bize hayranlık ile bakıyor hakkımız da konuşuyordu. Uraza dönüp konuşmaya başladım.

"Ben sadece verdiğim söz için buraya geldim. Sözüm olmasa buraya adımımı bile atmazdım. Aklında başka şeyler kurma diye söylüyorum."

Sözlerimi bitirdikten sonra hızla Urazın yanından ayrılıp Yaman'ın ve ailesinin yanına geldim. Rewşen Hanım bana dönüp konuşmaya başladı.

"Hani gelmeyecektin Mira?"

"Tutmam gereken bir söz vardı Rewşen Hanım sözü mü tutmaya geldim."

Rüzgar merak ile bana döndü

"Ne sözü?"

"Sonra anlatırım."

Rüzgar sadece kafasını sallamak ile yetindi. Ardından bakışlarımı Yaman'a çevirdim. Gözlerine bakarken kendimi huzurlu hissediyordum. Buruk bir tebessüm ile ona bakmaya devam etti.

Yaman bana ne oldu anlamın da bakış attıktan sonra bende ona yok birşey anlamına gelen bir bakış attım.

Yaman yanıma gelip konuşmaya başladı.

"Bir şey mi oldu? Neden böyle bakıyorsun?"

"Nasıl bakıyorum?"

"Sanki gözlerim de huzur buluyormuşsun gibi."

"Belki de huzur buluyorumdur."

Cümle mi bitirdikten sonra Yaman iki eli ile yanaklarıma dokunmaya başladı.

"Ne yaptın bana be kadın iki gün içinde nasıl kendine bu kadar bağladın beni?"

Sözünü bitirdiği an ellerini yanaklarımdan aniden çektim ve bir adım geriledim. Hızlıca oradan uzaklaşmaya başladım.

Yaman ne olduğunu anlamadığı için biraz duraksamış ardından peşimden gelmeye başlamıştı.

Peşimden geldiğini anladığım an hızlıca izimi kaybetirmiştim.