Jeon [JİKOOK]

[19]

İnanmıyorum bir yıl geçmiş🥲🔫

♧

Jimin,teninde hissettiği sızıyla derin uykusundan yüzünü buruşturarak sıyrılırken hareket edemediği için kaşlarını çattı.

"Jeongsan..."

Çıplak göğsünü çekiştirerek emen oğlundan çiziklerle dolu kızarmış göğsünden uzaklaştırıp üstünü kapattı.

Küçük alfa daha çok huysuzlanıp ağlamaya başlarken kısa beden doğrulmaya çalıştı ama belindeki sert tutuş buna izin vermeyince gözleri kocaman açıldı.

Arkasında göğsünü sırtına yapıştırmış sıkıca sarılan bedeni hissettiğinde olan olmayan tüm uykusu yok olmuştu.

Ağlayan oğlunu bir süre unutup başını çevirdi.Dudakları direkt alfanın burnuna çarparken titrek bir nefes aldı.

Günlerdir özlemini çektiği kokusuna aç olduğu eşine olan kızgınlığı yerini korusada şuan kurdunun ve kendisinin kavuşma heyecanını inkar edemezdi.

Jeongsan'ın artaş sesiyle hızlıca belindeki ellere rağmen doğrulup oğlunu kucağına alarak başını boynuna yaslayarak pışpışladı.

Alfa sarsıldığı için kaşlarını çatıp omeganın belini sıkıca tutup kendine çekti,Jimin bir yandan oğlunu susturmaya çalışırken diğer yandan onu kendine çeken eşinin ellerini açmaya çalışıyordu.

"Ah tanrım...günahım neydi."

Tek eliyle yapamayınca hayıflanıp eşini dürtmeye başladı.

"Jungkook,kalk.Kalksana Jungkook!"

Korkarak yataktan doğrulan alfayla Jimin irkilirken bu sırada Jeongsan ise diş etlerinin kaşıntısını gidermek için onun boynunu emmeye başlamıştı.

Jungkook,uyku sersemi bir şekilde korkuyla etrafa bakarken oğlunun boğuk sesiyle ağladığını yeni yeni idrak ediyordu.

Günlerdir olan uykusuzluğu ve yorgunluğu şu birkaç saatte patlak verip onu derin bir uykuya çekmişti.

Gözleri,oğlunun susturmaya çalışan eşinde durunca yanmaya başladı.

Jimin,bir yandan oğlunun ağlayışı öte yandan yorgunluğu ve uykusuzluğu diğer yandan da kavgalı olduğu eşi...burnundan soludu.

Birçok duygunun misafir olduğu bir ruh halindeydi şuan.

"Senin burada ne işin va-"

"Jimin..."

Sert tutmaya çalıştığı sesi eşinin konuşamadan ağlamaya başlayıp ona sarılmasıyla kesilirken şaşkınlıkla kalakaldı.

Jungkook'un hıçkırıkları ve Jeongsan'ın ağlamaklı mızmızlanmalarını birbirine karışırken omega öylece pencereye bakakaldı.

Jungkook'un harelerindeki o duyguları görmüştü;hasret,kırgınlık,pişmanlık...

Hasretti,eşine ve oğluna.Kokularına,seslerine,kıkırdamalarına,varlıklarına.

Kırgındı,kendine ve eşine.Hiçbir şey yapamadığı için kendine,onu anlamadan dinlemeden yalnızlığa bırakan eşine.

Pişmandı,Jimin'e layık olmadığı ve onun hakketmediği şeylerin yaşamasına engel olamadığı için pişmandı.

Jimin,gözlerini sımsıkı kapattı.Ağlamamak için kendini kasarak dişlerini birbirine bastırdı.

Ama eşi ve oğlu ona yardımcı olmuyordu.

Göz kapaklarını araladığında gözleri duvardaki saate ilişti.Gece lambasının ışığıyla görebildiği kadar akrep üçe yaklaşıyordu,hava hâla karanlıktı.

"Uzaklaşır mısın?Jeongsanla ilgileneceğim."

Buz gibi düz sesiyle alfaya konuştuğunda Jungkook ilk birkaç saniye çekilmemişti.

Tatlı Şeftali kokusunu içine çekerek kendi kokusunu eşine aktarmıştı.Omeganın iç çektiğini duyduğunda geri çekildi.

Jimin,günlerce sussuz kalmış bir çiçeğin sulanınca canlanması gibi yenilenmiş,hafiflemişti.

Ondan uzaklaşan eşiyle yerinde dönüp ayaklarını yataktan sarkıttı.Uzanıp lambayı açarak odayı aydınlatırken ayağa kalkıp küçük alfayı boynundan uzaklaştırdı Jimin.

"Lütfen,ağlama bebeğim."

Bununla beraber tüm sesiyle ağlamaya devam eden oğluyla derin bir nefes çekti içine.

"Bana ver,belki sakinleşir."

Jungkook,anlamadığı bir şekilde dibinde durup heyecanlı ve cızırtılı sesiyle konuştuğunda ona bakmadan Jeongsan'ı uzattı.

"Gel bakalım,dişsiz kirpi."

Birkaç dakika önce derin uykudan kalkan o değilmiş gibi oğlunu kucağına alıp ıslak yanaklarına rağmen burukça gülümseyerek  konuştu Jungkook.

Özlemi o kadar fazlaydı ki,oğlunu içine saklasa rahatlayamazdı.

Sıkıca sarılmak istese bile canını yakma korkusundan ıslak tombul yanaklarına baskılı birer öpücük kondurmakla yetindi.

Jimin'in ona bakmadan odadan çıkmasıyla Jeongsan'ın azalan sesine odaklandı aksi takdirde ağlamaya devam ederdi.

♧

Yazmayı unutmuşum ve çok özlemişim😞🐞

Kötü olduysa...affola🤧

Okuduğunuz için teşekkür ederim🌾🖤