Jeon [JİKOOK]

[7]

♧

Jimin,kurdunun aniden onu dürtmesiyle gözlerini hızlıca açtı.Doğrulmak için hamle yaptığında arkasında ona sıkıca sarılmış eşinin beline sıkıca dolanmış elleriyle durdu.

Jungkook'u rahatsız etmeden ellerini çözüp yataktan fırladı.Kurdu onu yavrusu için dürtmüştü.Endişeyle kapıya yürüdü.

Büyük odalarından çıkıp bebek odasına ilerledi.İçindeki endişe o kadar çoktu ki uykusundan sıyrılmıştı bile.

Kapıyı açıp içeri girdiğinde Jeongsan'ın son sesiyle ağladığını gördüğünde genişleyen gözleriyle hızlıca beşiğe koştu.

"Tanrım...bebeğim."

Hemen kucağına aldığı oğlunu sakinleştirmek için sırtını okşarken ilerleyip lambayı açtı.

Jeongsan'ın yüzüne baktığında korkuyla nefesi kesildi,ıslanmış saçlarını arkaya itti,bebeği ne zamandan beri ağlıyordu?

Yüzü kıpkırmızıydı,yanına gelmeyen ebeyenleri yüzünden ellerini hep saçlarına geçirip çekiştirmişti,ara sıra tırnakları yüzüne gelmiş tombul yanakları çizilmişti.

"Şşhh bebeğim,sakinleş bak baban burada,güzel bebeğim benim."

Korkuyla oğlunu susturmaya çalışıyordu,Jeongsan ise içi çıkarcasına ağlıyordu.Omega korkuyla sağa sola gidip gelmeye başladı,gözleri dolmuştu.

Jeongsan,uzun bir süredir ağlıyor olmalı ki ağlama krizine girmişti,beşiğin ucundaki telsizi görmesiyle hızlıca eline alıp baktı.

Kapalıydı.

Ama saatler önce oğlunu yatırdığında kontrol ettiğinden emindi,açık bırakmıştı.

Telsizi fırlatıp odada bulunan koltuğa oturdu bebeğini kucağına yatırmadan önce kokusuyla mühürlerken Jeongsan'ın birazcık sakinleştiğini gördü ama hala küçük yumrukları sıkılı bir şekilde ağlıyordu.

"Hadi bebeğim,lütfen ağlama."

Dolu gözlerini kırpıştırıp gömleğini açarak göğsünü açığa çıkardığında bebeğinin ağzına yerleştirdiği tomurcuktan Jeongsan uzaklaş ağlamaya devam etmişti.

Jimin ağlamak üzereydi,oğlu biraz daha ağlarsa aile kurallarını umursamaz tüm evi ayağa kaldırırdı.Oğlu lanet kurallardan çok daha üstündü.

"Güzel bebeğim benim,baban çok üzülüyor hadi ağlama artık,bende ağlarım."

Ağlamaklı sesiyle konuşup göğsüne Jeongsan'a yaklaştırdığında bu sefer emmeye başlayan bebeğiyle sevinçle gülümseyip ıslak yanakları sildi,eğilip öptü.

"Aferin yakışıklı alfama,artık ağlama bebeğim."

Hala ağlayan ama içtiği sütle sakinleşmeye başlayan bebek babasının kokusu ve dokunuşlarıyla yumruklarını açtı.

Dakikalar sonra susan bebeğinin saçlarını eliyle yana tararken alnını öptü,Jeongsan gördüğü ilgiden memnunca mayışmıştı.Gözleri yavaşça kayarak kapanırken karnını doyurmaya devam ediyordu.

Bir süre sonra göğsünü kapatıp uyuyakalan bebeğini sarsmadan ayaklandı ardından bebek odasından çıktı.

Kendi odalarına geldiğinde kapıyı kapatıp yatağa adımladı.

Önce oturup sonra kucağındaki bebeğiyle yattığında bir eliyle Jeongsan'ı rahat bir pozisyona koydu diğer eliyle üzerlerini örttü.

Jeongsan'ın yanaklarını ve saçlarını defalarca öptü.Küçük öpücükleri boynunda hissettiği öpücükle sonlanırken gözlerini kapattı.