ILS#3: His Possession With A Maid (Complete)

Chapter XII

MABIGAT ang loob na tumalikod si Tryna paalis. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nagkaganun, pakiramdam niya ay nawala siya sa mood. Narinig niyang tinatanong siya ng kaibigan pero hindi niya magawang sumagog. Parang biglang nawala ang lakas niya at biglang tumamlay ang pakiramdam niya. Hindi mawala sa isip niya ang boss at ang babaeng kasama nito. 'Ano ba ang nangyayari sa akin nitong mga nakaraan?' Busisi niya sa isip at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. She was about to step away when someone's stop her from the back.

"Mon, balik na lang tayo sa unit mo." Matamlay ang boses na wika niya.

Hindi sumagot ang kaibigan na ikinataka niya. Dahan-dahan siyang lumingon nang makaramdam ng kakaibang kuryente na dumaloy sa katawan niya dahil sa taong humawak sa palapulsuhan niya.

"Mon, ang sabi ko––boss?" Gulat na tanong niya nang makita ang amo.

Ang seryuso ng mukha nito at bahagyang nanlalalim ang mga mata na animo'y wala itong maayos na tulog. Napakurapkurap siya habang nakatingin sa binata.

'Anyare sa isang 'to?'

"Where have you been?" Mariin at seryusong tanong nito.

Napalunok siya sa kaseryusuhan nito, lalo na ang pagkakahawak nito sa pulsuhan niya. Walang kaimo-imosyon ang mukha ng amo.

"Answer me, woman! Where have you been?" Naiirita at nababagot na tanong nito nang hindi siya nagsalita.

Akmang magsasalita na sana siya nang biglang sumingit si Simon at hinila siya papunta sa likod nito dahilan para mabitawan siya ng amo.

"She's with me, any problem?" Seryusong saad ni Simon at nakipagtagisan ng tingin sa binata.

Mas lalong dumilin ang mukha ni Keen na ikinalunok niya. Hindi niya alam kung galit ba o ano ang amo niya. "I'm not talking to you." Matiim ang bagang wika ni Keen.

"I know, but I do." Walang bahid ng birong usal ng kaibigan. "Don't be mad at her because it was not her fault if she's waiting for you upstairs but you don't come back." Dagdag pa nito.

Natigilan si Keen at kapagkuwan ay bumaling sa kaniya. Napakagat-labi siya saka nag-iwas ng tingin sa binata. Parang hindi niya kayang tingnan ito ngayon sa mga mata.

"I came back their and find her, but she's wasn't there." Giit ng amo niya.

Nalukot ang ilong ni Simon at mas tinaliman pa ang mata nito kay Keen. Kung nakakamatay lang ang masamang tingin ay malamang pareho nang nakabulagta ang dalawa sa sahig.

"You came back late and you find her late. Kundi ko pa siya nakita, baka naligaw na siya at napunta sa masamang tao." Matikas ang boses na pahayag ng kaibigan.

Ang panga nito'y nagtatagis, ang mga kamao'y nakakuyom na parang nagpipigil lang ng galit. Hindi niya alam kung dala lang ba ng imahinasyon niya na nakitaan ng guilt sa mga mata ang boss niya. Pero agad din naman iyong naglaho saka bumalik sa dating anyo.

"Tsk! Hindi siya maliligaw, she's not a kid anymore––" Simon cut him off with a dark stare.

Parang uminit ang ulo ng kaibigan sa mga huling sinabi ng boss niya. Siya naman ay nakayukong pinaglalaruan ang mga kamay niya.

"She's not a kid but she's not good on remembering things and places. I know her better than you." Naiinis na wika ni Simon.

Nakakuyom pa rin ang mga kamao nito na para bang anytime ay manununtok ito. Samantalang halos hindi na maipinta ang mukha ni Keen dahil sa sinabi ng kaibigan niya.