(🆉)
ပထမရက္...
ထူးဆန္းစြာ Jungkookေဆးရံုကို မလာခဲ့ဘူး။
"နားေအးလိုက္တာ ေကာင္းတာေပါ့ မလာေတာ့"
ဒုတိယရက္...
ဒုတိယလည္း ေဆးရံုကို Jungkookမေရာက္လာခဲ့ဘူး...။
"ၾကည့္ရတာ ငါ့ကိုစိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူးထင္တယ္"
တတိယရက္
"ငါေျပာတာမ်ားလြန္သြားလို႔လား?"
Kim Taehyungသူ႔အေၾကာင္းမေတြးပဲေနရေအာင္
စတုတၳရက္...
"ဒါေပမဲ့ ငါကေစတနာနဲ႔ သူ႔ကိုဆူတာကို နားမလည္လည္း ေသေပါ့..."
ဘာလဲ ငါေမ်ွာ္ေနတာလား?Noေနာ္!
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ပတ္သာျပည့္သြားတယ္ Jungkook ေဆးရံုကို မေပၚလာခဲ့ပါ...
Taehyung နဲနဲဝမ္းနည္းသြားသည္။
အလုပ္ခန္းရဲ႕ ထိုင္ခံုမွာ လက္ေထာက္ကာ ႏုတ္ခမ္းစူလ်က္ စဥ္းစားေနမိသည္။
"ငါက ဒီတိုင္းပဲ သူ႔ကို ေစတနာနဲ႔ေျပာတာကို စိတ္ဆိုးသြားတာလား? တကယ္လည္း က်န္းမာေရးထိခိုက္လို႔ေျပာျပတဲ့ဟာကို"
ေဒါက္!ေဒါက္!
"Nae ဝင္ခဲ့ပါ"
"Doctor. Kim ဒီေန႔က ခြဲစိတ္ရမဲ့ေန႔ေနာ္ 10နာရီ႐ွိၿပီ အသင့္ျပင္ထားေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့"
Duty Coatကိုဝတ္ၿပီး အခန္းထဲကေန ထြက္လာခဲ့ေတာ့ အေတြးထဲေရာက္လာတဲ့ ထိုလူသား။
အျပင္ကို ေဝ့ဝိုက္ၾကည့္မိေတာ့ အရိပ္ေရာင္ေတာင္မေတြ႔ရဘူး...။
ေျပာေတာ့ ငါနဲ႔ရင္းႏွီးတယ္တဲ့ အားေပးမယ္မ႐ွိဘူး ငါကသူ႔ကို ျပန္ခင္မလို႔ဟာကို...
ခြဲစိတ္ခန္းထဲမဝင္ခင္ ခြဲခန္းဝတ္စံုဝတ္ၿပီး လက္ေဆးရတယ္...။
ဒီတစ္ေခါက္က ေမြးရာပါႏွလံုးေရာဂါ ကေလးေလးတစ္ေယာက္
'𝙏𝙚𝙩𝙧𝙖𝙡𝙤𝙜𝙮 𝙊𝙛 𝙁𝙖𝙡𝙡𝙤𝙩(တက္ထရာေလာ္ဂ်ီ ေအာ့ ေဖာေလာ့)(ေသြးေၾကာမ်ားႏွင့္ႏွလံုးအခန္းမ်ားခ်ိဳ႕ယြင္းေသာ ေမြးရာပါႏွလံုးခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္း)'
(ေမြးရာပါႏွလံုးေရာဂါ..
၁။ႏွလံုးကေန အဆုတ္ကိုသြားတဲ့ အဆို႔႐ွင္ က်ဥ္းေျမာင္းျခင္း။
YOU ARE READING
Hey Doctor{Completed}
FanfictionJk-"ခဏ အခုငါ ဆရာဝန္ေပါက္စဆီက အေခ်ခံလိုက္ရတာလား?" Tae-"ရင္ခြဲရံုမေရာက္ခ်င္ရင္ ေအးေဆးေနပါ မဟုတ္ရင္ ေဆးထိုးအပ္နဲ႔ထိုးသတ္လိုက္မယ္" Jk-"ခဏ အခုငါ ဆရာဝန်ပေါက်စဆီက အချေခံလိုက်ရတာလား?" Tae-"ရင်ခွဲရုံမရောက်ချင်ရင် အေးဆေးနေပါ မဟုတ်ရင် ဆေးထိုးအပ်နဲ့ထိုးသတ်လိုက်...
