(🆉)
ထိုေန႔ ထိုေန႔မွာ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြ ေပါက္ဖြားလာရဲ႕ေန႔...
အခ်စ္ေတြေပါက္ဖြားလာရသလို ခ်စ္ရသူကိုဆံုး႐ႈံးမလိုျဖစ္သြားရတဲ့ေန႔လည္း ျဖစ္သည့္ ရက္တစ္ရက္...။
"Jungkookကလည္းၾကာလိုက္တာ မလာေတာ့ဘူးလားမသိ"
အခန္းထဲတြင္ ေန႔လည္စာစားရန္ေစာင့္ေနတဲ့ Taehyungက ထိုင္ခံုေပၚမွထိုင္ကာ ႏုတ္ခမ္းစူေနေတာ့တယ္။
...ဝီး...ေရာ္...ဝီး...ေရာ္...ဝီး...ေရာ္...
႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရတဲ့ လူနားတင္ကားသံက ၾကားေနၾကမလို႔ အထူးအဆန္းျဖစ္မေနေတာ့။
ဒါေပမဲ့ Nurseမတစ္ေယာက္လာေျပာတဲ့စကားသံမွာ Taehyung ကမၻာပ်က္သြားရသည္။
"Doctor.Kim!"
"ဟမ္? ဆရာမလီဘာျဖစ္္-"
"CEO.Jeon CEO.Jeon ဆိုင္ကယ္နဲ႔တိုက္ခံရၿပီး ဓားထိုးခံရလို႔တဲ့!"
"ဗ်ာ!"
ဝဲတက္လာတဲ့ မ်က္ရည္စနဲ႔အတူ အခန္းျပင္ကိုေျပးထြက္ခဲ့ၿပီး ဆုေတာင္းမိတယ္...။
ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့သူ ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ေပါ့ ။
"Jungkook ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဘာမွမျဖစ္ပါနဲ႔ ဟင့္ ငါအေျဖေပးရဦးမယ္ေလ..."
"ဘုရားသခင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကူညီေပးပါ"
တုန္ယင္ေနတဲ့လက္ေတြနဲ႔ပဲ ေဆးရံုေ႐ွ႕ကိုေျပးထြက္လာခဲ့မိတာ...
လူနာတင္ကားကရပ္ၿပီး လူေတြ႐ႈပ္ယွက္ခက္ကာ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနသည့္အခ်ိန္ က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ေတြပူထူရံုသာတတ္ႏိုင္သည္...။
"Jungkook ေက်းဇူးျပဳၿပီး"
သို႔ေသာ္ လူနာတင္ယာဥ္၏ တံခါးပြင့္သြားသည့္အခ်ိန္ အသက္႐ွဴရပ္မတန္႔ ခံစားမိၿပီး ေက်ာက္႐ုပ္လို မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္ လူနာတြန္းလွည္းေပၚကလူကိုၾကည့္ေနမိသည္။
တစ္ကိုယ္လံုးေသြးေတြႏွင့္နီရဲကာ ေမ့ေမ်ာေနသည့္ Jungkook...
တစ္နည္း ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္ရသူ...။
"Jungkook! အင့္"
လူနာတြန္းလည္းေပၚတက္ၿပီး Jungkookကိုခြကာ ေသြးေတြကိျု လက္နဲ႔ပိတ္ထားေပးမိသည္။မ်က္ရည္ေတြကလည္း တာက်ိဳးသလိုက်လာၿပီး အကုန္လံုးကိုေအာ္ေငါက္မိေတာ့တာ...
YOU ARE READING
Hey Doctor{Completed}
FanfictionJk-"ခဏ အခုငါ ဆရာဝန္ေပါက္စဆီက အေခ်ခံလိုက္ရတာလား?" Tae-"ရင္ခြဲရံုမေရာက္ခ်င္ရင္ ေအးေဆးေနပါ မဟုတ္ရင္ ေဆးထိုးအပ္နဲ႔ထိုးသတ္လိုက္မယ္" Jk-"ခဏ အခုငါ ဆရာဝန်ပေါက်စဆီက အချေခံလိုက်ရတာလား?" Tae-"ရင်ခွဲရုံမရောက်ချင်ရင် အေးဆေးနေပါ မဟုတ်ရင် ဆေးထိုးအပ်နဲ့ထိုးသတ်လိုက်...
