Be my Wife for 365 days

Chapter 13

Daemon's POV

"You're married and not even care to told me." Wika ni mom na para bang nagtatampo.

"Sorry, naging mabilis kasi ang pangyayare at hindi ko na nagawang ipaalam pa sa inyo. At alam ko naman na tututol din kayo pagnagka-taon."

"You're right. I'm against, but knowing Reese now. I'm glad you found someone, a perfect girl just for you." Napangiti ako sa sinabi niya lalo na kay Reese.

Pero paano nalang kapag nalaman niyang pagpapanggap lang ang lahat ng to?

But this is not the time to think about that, ang importanti ang ngayon. Bahala na kong ano man ang pwedeng mangyare.

"Well, it seems like your Lolo find her amusing." Wika nito at napatingin kay Reese na kausap ni Denice.

"Me too." I smiled while looking at her.

"I'm so happy for you, son. And I know your dad is so proud of you wherever he is. Ibang-iba ang ngiti mo ngayon at napaka-aliwalas ng mukha mo." Mom

"You're really inlove." Dagdag pa nito. Tumingin ako kay mom na nakangiti sa akin.

Inlove?

Ako inlove?

Napatingin ako sa deriksyon kong saan naruruon si Reese. She was smiling while talking to Denice. Tumingin siya sa akin ng nakangiti.

Napahawak ako sa dibdib ko ng tumibok ito ng mabilis.

"Let's go?"

"Daemon, are you okay?" Napatingin ako kay mom.

Binalik ko ang tingin kay Reese na nasa harapan ko na pala.

"Huh?"

"Natulala ka na naman sa ganda ko no." Reese

Bumuka-sara ang bibig ko. Naghanap ng salita na pwedeng sabihin.

"He really is, iha." Segunda naman ni mom.

Napakamot ako ng batok at alanganing napangiti sa kanila.

"L---late na, we should leave." Sabi ko nalang.

"Mauna na po kami--- ummm..." Reese

"Call me, mom." Hinaplos niya ang mukha ni Reese. Ngumiti ito bago niya niyakap.

"Let's go shopping when you're free." Dagdag pa nito.

"Sige Po." Reese

"Mauna na kami." I said and kiss my mom in the cheek.

"Ingat kayo, okay. Drive safe." Pahabol pa niya sabay kaway.

I open the car door for Reese bago sumakay. I start the engine and started to drive.

----

"I was so amazed at what you said earlier. Ibang kalse..." Wika ko habang nagmamaneho.

"At ngayon ko lang nakitang tumawa ng ganun si Lolo. Ni ngiti nga niya bihira kong makita dahil palaging seryoso ang mukha niya." Dagdag ko.

"Sanay na din naman kasi ako. May kakilala din kasi akong isang grampy old man." Sambit niya.

"Talaga? Sino naman? Hindi ko yata kakayanin ang isa pang kagaya ni Lolo."

"My Lolo..." Gulat akong napasulyap sa kanya.

"Your Lolo?"

"Yup. They were the same."

Napatango ako.

"By the way, sorry nga pala kong hindi man lang ako nakapagsalita kanina. Honestly, I was nervous at the same time, I was scared. Ni minsan hindi ko nagawang makipag-sagutan kay lolo gaya ng ginawa mo kanina. Siguro kong ako yon, umalis nalang ako. Nasanay nalang kasi kami na sumunod sa kanya. But not all the time." Paliwanag ko.