Be my Wife for 365 days

Chapter 14

Daemon's POV

As usual, maaga akong nagising para pumasok ng opisina. But the difference now is that I feel light and I'm excited. I never been this excited before.

Bago ako lumabas ay sinulyapan ko muna ang sarili sa salamin.

Lumabas na ako at sinarado ang pinto ng unit ko. Naglalakad na ako sa hallway papuntang elevator ng madaanan ko si Mrs. Sanchez, may-ari ng isang unit dito sa condo.

"Good morning, Mrs. Sanchez." Bati ko sa kanya.

"Good morning, din." Napansin kong hirap ito sa pagbibit-bit ng mga gamit niya at isang flower bouquet.

"Tulungan ko na Po kayo."

"Sigurado ka ba?" Tumango ako at kinuha ang ilang gamit na bitbit niya.

"Saan niyo po ba ito dadalhin?"

"Sa shop, dahil kailangan ito doon." Sagot niya. May-ari kasi siya ng isang flower shop sa harap lang ng condo na tinutuluyan namin.

Sabay na kaming naglakad papuntang elevator at sumakay.

Pagkababa ay inihatid ko na muna ang mga bitbit ko sa shop niya.

"Salamat, mabuti nalang at tinulungan mo ako kundi pabalik-balik pa ako." Mrs. Sanchez

"Walang ano man. Sige, po tutuloy na ako----"

"Sandali lang." Napatigil ako at muling humarap sa kanya.

"Eto, pasasalamat ko sa pagtulong mo." Inabot niya sa akin ang isang kulay pula na rosas.

Tinanggap ko naman ito. "Salamat Po dito." Umalis na ako ng shop niya at nagtungo sa parking are kong saan nakapark ang sasakyan ko.

Pagkadating ay binuksan ko ito at pumasok sa loob. Inilapag ko muna ang bulaklak sa katabi kong upuan bago pinaandar ang sasakyan. Nagmaneho na ako paalis, papunta sa café.

Nang makarating ay nagpark lang ako saglit. Binuksan ko ang pinto, lalabas na sana ako ng mapatigil. Napatingin ako sa bulaklak na nasa kabilang upuan.

Saglit akong napa-isip at napagdesisyonang kunin ito bago tuluyang lumabas ng sasakyan.

Naglakad ako papunta ng café na hawak-hawak ang bulaklak. Pumasok ako sa loob ng nakangiti, pero agad ding nawala ng mapansin ang isang lalaki na kausap ni Reese sa counter.

Likod palang alam ko na kong sino ito. It was Mino. Dumako ang tingin ko kay Reese na nakangiti pa habang kausap ito.

Lumapit ako ng counter.

"Good morning." Bati ko na kinatingin nilang dalawa.

"Daemon, you're here." Gulat na wika ni Mino.

"Yeah. I come here everyday, every morning. Ikaw, bakit ka nandito?" Tanong ko pabalik.

"I just stop by, from an early ride." Sagot nito. Napatingin ako sa suot niya at napatango.

"I didn't know that Reese is working here. Maybe, I should come here everyday too." Mino

"Maganda yan, madadagdagan na naman yong loyal costumer namin dito." Reese and smiled.

"Sige, una na ako. Thank you for the coffee, I like it." Mino.

"Thank you din at nagustuhan mo." Reese

"Una na ako." Baling nito sa akin.

"Sige" naglakad na ito paalis. Sinundan ko naman ito ng tingin hanggang sa makalabas siya ng café.

"Can I take your order now, sir?" Tumingin ako kay Reese.

"The usual" sagot ko.

"Okay, just wait for a minute---"