AĞLAYAN AĞAÇ

13.Bölüm

_ Bekle'' diye seslendi giden adamın ardından.Cümlesine son verdiğinde elleri ilk önce bedenini serbest bırakmış ve ardından gözleri onun gözlerinden ayrılmıştı.

Ama birkaç adım atmasına rağmen durdurmak için başlayan cümlesi hala ilerlemeye devam eden adama yeterli gelmemiş gibi görünüyordu.Son duyduğu kelimeler nefesini keserken, hala kendine gelmeye çalışıyor ve ne demesi gerektiğine emin olamıyordu.Birkaç defa durmasını söyleyen sözlerin karşılığını alamamış olmanın verdiği telaşla son birkez daha bağırdı.

_ Unutmadım Harold '' diyerek düşüncesizce sarfettiği sözleri şimdi hedefine ulaşmış görünüyordu.Sanki sihirli sözcükleri fısıldamışcasına biraz uzağındaki adamın adımları ilerlemeyi bırakmış ve yüzü ona doğru dönerek bakışları bir süre üzerinde oyalanmıştı.

Emin değildi oysaki.Diliyle söylediği herşey sanki gerçekliğini kanıtlamak için yaptığı bir eylemden ibaretti.Yoksa ormandaki o çocuk şuan karşısında böylesine yaş alarak duramazdı değil mi ?

Yanına geldiğini dahi farketmezken , elinin tutulmasıyla ürperdi.Sonra onun fısıltısı ulaştı kulaklarına.

_ Benimle gel.

Sesi dedi içinden.Tıpkı o çocuğa ait gibi.Nereye götürdüğü hakkında hiçbir fikri yoktu oysaki.Adımları onu takip ederken balo salonunu çoktan terketmiş ve hemen ilerisindeki merdivenlere doğru yürümeye başlamışlardı.

Bianca yukarıya çıkacaklarını sanarak, bir hamle yaptığında, genç adam onu çekiştirip altında kalan boşluğa doğru yönlendirdi.

_ Az önce '' dedi adam söze nasıl başlayacağını bilemeyerek." Tam olarak ne söyledin ?

_ Bildiğin halde neden soruyorsun ?

_ Sadece emin olmalıyım.

_ Unutmadığımdan mı Harold ? '' diye üzgünce söylendi Bianca.Hatırlamamış olsaydı hala bir rüya olarak kalmasına izin verecekti.Gerçek olmasını dileyecek kadar değer vermişti onlara.Kırgındı.Karşısında olması gereken çocuğun, yerine bulduğu adama ise çokça kızgın.

_ Bu imkânsızdı Bianca.Ormanın dışına çıkan hiç kimse yaşadıklarını zihninde saklayamaz.

_ Sen bir yalancısın Harold ? Ben sizi zihnimden çok daha öteye koymuşken, ikinizde benimle oyun oynadınız.Kandırırken bile bu kadar gerçek olmanı anlayamıyorum.Sanki daha az önce bana o güzel sözleri söyleyen sen değilmişsin gibi.

_ Neyin kandırmasından bahsediyorsun böyle ?

_ Alex nerede peki ? En çok o eğlenmiş olmalı ormanını terk ettiğim için.

_ Ölecektin.Eğer ki çıkarmasaydım, şuan atan bir kalbin dahi olmayacaktı.

_ Sana güvenmiştim. '' dedi Bianca pes edercesine.Haklı olması yaşadığı hayalkırıklığını telafi etmiyordu.

_ Belki de hiç güvenmemeliydin.

_ Güvenmemeliydim.Beni onca zaman kandıran o çocuğa hiç güvenmemeliydim.Baksana karşımdasın.Ama ben gerçek olduğuna sevinemiyorum bile.Şimdi neyi gizliyorsun Harold ?Bu görünüşün altında yatan daha ne kadar sırrı saklıyorsun ?

_ Bende kalması gerekenleri.Sadece zorunda olduklarımı .Bana böyle bakmayı bırakamaz mısın ?

_ Nasıl bakıyorum ? Mesela yaşadığım hayalkırıklığını görebiliyor musun gözlerimde ? Şuan karşımda olması gereken çocuk yok Harold.Ben hala bir zavallı gibi cevabını beklerken, sırlardan söz ediyorsun.Haklıymışsın gibi anlaşılmayı bekliyorsun.