Love you seven times မြန်မာဘာသာပြန်စဆုံး

အပိုင်း (၃၈) စဆုံး

အပိုင်း (၃၈) အခွဲ-၁

ကျီဟွေး သူမကို တကယ်ပဲ ပန်းအိမ်တော်ဆီခေါ်သွားခဲ့တယ်။ သို့သော်… သူမ ငါးထပ်သစ်သားအိမ်ကြီးကို လှမ်းကြည့်မိ၏။ လသာဆောင်၌ စင်္ကြအပြည့်ဖူးပွင့်နေတဲ့ ပန်းတွေအများကြီးရှိ၏။ သူမ ပန်းတွေကို လက်ညှိုးထိုးညွှန်ပြပြီး ကျီဟွေးကို မေးလိုက်တယ်၊ “ဒါက ရှင်ပြောတဲ့ပန်းအိမ်တော်လား? ဒါက မြို့ထဲကလူတွေ စတေးခံဖို့သွားတဲ့နေရာ မဟုတ်ဘူးလား?” (ပန်းအိမ်တော်=အိမ်တော်နီ)

ကျီဟွေး ပြုံးပြလာ၏၊ “ဒီနေရာကို နယ်ခံတွေက ပန်းအိမ်တော်လို့လည်း ခေါ်ကြတယ်၊ အားရှန်းမိန်းကလေး အထဲဝင်ပြီး ကြည့်ကြရအောင်လား?”

“ကျွန်မ ချူးခုန်းရဲ့နှလုံးသားထဲကစကားတွေကို ကြားချင်တယ်”

“ဘာလို့အလောကြီးနေတာလဲ၊ အားရှန်းမိန်းကလေး? ချူးခုန်း တည်းခိုဆောင်ဆီပြန်ရောက်လာပြီး ကျွန်တော်တို့ကိုမတွေ့ရင် လိုက်ရှာတော့မှာလေ၊ ကျွန်တော်တို့ ဒီမှာကြယ်တွေကြည့်နေကြတယ်လို့ ချူးခုန်းကိုပြောပြပေးဖို့ ကျွန်တော် စားပွဲထိုးကိုမှာထားခဲ့တယ်”

ကျီဟွေး ဝိုင်ခရားကိုမြှောက်တော့သည်။ “သူ ဒီကိုရောက်မလာသေးခင်၊ ကျွန်တော်တို့ ဝိုင်နည်းနည်းသောက်ကြမယ်လေ၊ ကောင်းပြီလား?”

သူမ တွေးမိသွား၏၊ “ချူးခုန်း တည်းခိုဆောင်ဆီပြန်လာလိမ့်မယ်လို့ ရှင် ဘယ်လိုသိတာလဲ?”

ကျီဟွေး သူမကို မျက်စပစ်ပြပြီး အဓိပ္ပါယ်ပါပါပြုံးလာခဲ့သည်။ “ကျွန်တော် ဒီအကြောင်းကိုမသိဘူးဆိုရင်၊ ချူးခုန်း ကျွန်တော့်ကိုနှလုံးသားပေးခဲ့တာ အလကားဖြစ်သွားမှာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား?”

သူမ ခဏမျှနှုတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် သူမ၏အကြည့်ဟာ ကျီဟွေး၏ရင်အုံဆီ ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။ သူမ ရင်အုံကို ခဏမျှစူးစိုက်ကြည့်မိသွားသည်။ သူမ ဝိုင်ခရားကိုဆွဲယူပြီး ဆိုလိုက်တယ်၊ “အားလုံးက ရှင်သန်ချင်ကြတာပဲ၊ အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ရှင်ဘယ်လိုခံစားရမယ်ဆိုတာ ကျွန်မ နားလည်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ အတိတ်မှာဖြစ်ပျက်ပြီးတဲ့ကိစ္စတစ်ခုကို လိုက်လံအပြစ်တင်နေတာက အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူး၊ ချူးခုန်း ဒီအကြောင်းကိုပြောမှာမဟုတ်သလို၊ ကျွန်မလည်း ဒီအကြောင်းကိုပြောမှာမဟုတ်ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ကျီဟွေး၊ ဒီနှလုံးသားက ရှင် ချူးခုန်းဆီကနေ ခိုးလာတယ်ဆိုတာ မှတ်ထားရမယ်၊ ကျွန်မ တုံးအနေချိန်မှာ ရှင် ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်လုံးကို ထောင်ချောက်ဆင်ခဲ့တယ်၊ ကျွန်မ ဒီလိုမျိုး ဒုတိယအကြိမ် ထပ်ဖြစ်ခွင့်ပြုမှာ မဟုတ်ဘူး”