Love you seven times မြန်မာဘာသာပြန်စဆုံး

အပိုင်း (၆)

Love you seven times
အပိုင်း (၆)

ညဥ့်ဟာ အေးစက်လို့နေစဉ် စောင်လေးက နွေးထွေးလှ၏။

လုဟိုင်ခုန်းကန်လိုက်လို့ သူမ လန့်နိုးသွားခဲ့သည်။ သူမရဲ့ဘေးမှာ ရုန်းကန်နေတဲ့တစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်း သူမ သက်ပြင်းချမိသွား၏။ “ထပ်ဖြစ်ပြန်ပြီ”

မြို့တော်ကနေ ထွက်ခွာလာပြီးတဲ့နောက် ညတိုင်း လုဟိုင်ခုန်း ကောင်းကောင်းမအိပ်ပျော်ခဲ့ဘူး။ အိပ်ပျော်သွားစဉ် ခြေထောက်တွေကန်လို့လာတယ်။ သူမ သူ့ရဲ့ခြေထောက်တွေကို ဖိထားလိုက်သည်။ သူ ရုန်းကန်တာရပ်သွားတော့မှ သူမ လက်တွေကိုဖြေလျှော့ပစ်လိုက်သည်။

လရောင်က ပြတင်းပေါက်ကနေ တည်းခိုခန်းထဲထိ ထိန်လင်းလို့နေ၏။ လရောင်အောက်၌ လုဟိုင်ခုန်း၏နဖူးမှာ ချွေးစေးတွေစို့နေမှန်း သူမ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဒီကောင်လေးက နေ့အချိန်မှာသာ သန်မာဟန်ဆောင်နေတာ၊ သို့သော် ညအချိန်မှာတော့ သူ့ရဲ့ဇာတိပြလာခဲ့ပြီ။ သူ ဘယ်လောက်ပဲသန်မာဟန်ဆောင်ဆောင်၊ သူ့ရဲ့အိပ်မက်ဆိုးတွေကိုတော့ သူ ပြန်မတိုက်နိုင်ခဲ့ဘူး။

ကျန်ရှိနေတဲ့ညဉ့်အချိန်လေးမှာ အနားယူအိပ်စက်နိုင်ဖို့အတွက် သူမ သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲပွေ့ဖက်ထားလိုက်သည်။ သူ့ရဲ့ဦးခေါင်းကိုပွတ်သပ်ရင်း သားချော့တေးကဲ့သို့ သူ့ရဲ့နားတွေထဲ ကြိမ်ဖန်တလဲလဲ ရေရွတ်ပြောနေမိ၏၊ “အခု အဆင်ပြေသွားပြီ၊ အခု အဆင်ပြေသွားပြီ”

နောက်ရက်မနက်ခင်း သူမ နိုးထလာတဲ့အချိန်မှာတော့ လုဟိုင်ခုန်းတစ်ယောက် သူမရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာနေပြီး သူမကို စူးစိုက်ကြည့်နေနှင့်ပြီ။

သူမ သမ်းဝေပစ်လိုက်၏။ “မင်း ဘာလို့ငါ့ကိုမနှိုးတာလဲ?”

သူ ဖြေဆိုလာခဲ့သည်၊ “မနေ့ညက မင်းကောင်းကောင်းမအိပ်ဘူးလေ၊ ဒါကြောင့် နေ့ခင်းမှာ ကျွန်တော် မင်းကို ထပ်ပြီးအိပ်စေချင်တာ”

သူမ ပါးစပ်ကိုဖွင့်ဟပစ်လိုက်သည်။ သူမ ဘယ်လိုပဲလုပ်လုပ် ဆက်ပြီးမသမ်းနိုင်တော့ဘူး။ ဒီကလေးလေးက တစ်ခြားသူတွေထက်ပိုပြီး နှံ့စပ်လာခဲ့ပြီ။