Unexpected || Shawn Mendes

Hoofdstuk 14

Shawn's POV

"Waarom?" fluistert ze. Ondanks dat het donker is in de auto, weerspiegelen haar prachtige ogen het licht van de lantaarnpalen langs de weg. Op dat moment hoor ik Allison voorin de auto zeggen "Als je hier linksaf gaat, zijn we er".

"Geef je telefoon eens" fluister ik nog steeds. Voorzichtig pakt ze haar telefoon uit haar zak en ontgrendelt hem. Snel zet ik mijn nummer erin en geef hem terug.

Als we er zijn zegt Allison "shit. Jane, dat is mijn moeders auto. Ze weet toch dat ik bij jou blijf slapen?". Met een ruk trekt ze de autodeur open en rent de oprit op.

Dit is dus Jane's huis.

Een grinnik verlaat Jane's mond en net als ze de auto uit stapt om achter Allison aan te rennen hou ik haar tegen. "Wacht" zeg ik iets harder dan hoe ik het normaal zou zeggen, ze draait zich om en kijkt me vragend aan. "Wanneer zie ik je weer?" vraag ik twijfelend. Er verschijnt een glimlach op haar gezicht die nog mooier is dan de keren ervoor. Ze haalt vrolijk haar schouders op en door de wind waaien er een paar plukjes haar voor haar gezicht. 

Een paar seconden lang kijk ik haar lachend aan zonder iets te zeggen. "Tot ziens" zegt ze terwijl ze de haren voor haar gezicht langzaam achter haar oor schuift.

"Tot ziens" zeg ik nu ook. De lach op mijn gezicht verdwijnt niet en zuchtend kijk ik toe hoe ze de oprit op haast.

Jeetje, wat is zij leuk. 

Hoe vinden jullie het verhaal?

Heel erg bedankt voor het lezen :)

Liefs, M.