Y.O.L.O [L.S]

13

شنبه بود و من تو اتاقم بودم و طبق معمول درس میخوندم .  مامانم در زد و اومد داخل و از بالای سرم نگاهم کرد تا مطمئن بشه که کتاب پیشم هست نه گوشیم .

"هی عزیزم. خودتو زیاد خسته نکن، باشه؟"

اما میدونستم که دیدن درس خوندنم خوشحالش میکنه.

به زور لبخند کوچیکی زدم و زمزمه کردم "باشه"

مامان بهم گفت که اون و بابا باید برن سرکار و شام تو یخچاله و قبل از رفتن سرم رو بوسید . به محض اینکه در رو بست، لبخندم محو شد و کمرم رو خم کردم و گونه ام رو به دفترچه ام تکیه دادم. 

"هیچ وقت از خوب بودن خسته نمیشی؟"

با خودم زمزمه کردم و به سوالی که هری پرسید اما من هرگز جواب ندادم، فکر کردم.

به دستم نگاه کردم و در حالی که انگشتام رو حلقه کردم و باز کردم احساس کردم چیزی کمه . 

خاطره گرفتن دست هری ناگهان تو ذهنم تداعی شد و وقتی به یاد آوردم که چقدر گرم بودند، لبخندی واقعی روی صورتم نقش بست. 

بلافاصله کمرم رو صاف کردم و سرمو تکون دادم.

صبر کن من دارم چیکار میکنم؟!

النور بهم گفت که درگیرش نشم! 

دستامو به گونه هام زدم و نفس عمیقی کشیدم و سعی کردم به چیزی غیر از هری فکر کنم، اما لبخند پهن و دندون های بی نقصش مدام ظاهر میشد

بنابراین لپ تاپم رو بیرون آوردم و شروع به تایپ کردن تو نوار جستجو کردم: راه هایی برای فراموش کردن کراش

روی اولین وب سایتی که "wikihow" بود کلیک کردم و عینکم رو تا بالای بینیم بالا بردم و به سمت صفحه خم شدم و شروع به خوندن دقیق بعضی از روش های ارائه شده کردم.

1. احساسات خودتون رو رها کنید. اگه میخواهید کراش خودتونو فراموش کنید، اولین کاری که باید انجام بدین اینه که بپذیرید که احساسات شدیدی نسبت به این شخص دارید. اگه انکار می‌کنید که دوست داشتنشان چقدر برایتان اهمیت دارد، اونوقت به جای رها کردنش، تمام اون احساسات شدید رو در درون خودتون نگه می‌دارید.

خم شدم و کیوی رو گرفتم و روی میزم نشستم و دستامو گذاشتم روی گونه های پف دارش . 

نفس عمیقی کشیدم و با صدای بلند اعتراف کردم" من هری دوست دارم"

چند بار پلک زدم و احساس کردم گرما به آرومی از گردنم بالا میره. حتی اگه تنها بودم نمیتونستم خجالت نکشم و سریع کیوی رو روی تختم گذاشتم و رو به دیوار نشستم تا صورت قرمزمو نبینه . 

باشه، بعدش چیه؟

2. عصبانیت و تلخی رو فراموش کنید. ممکنه دلایل زیادی برای احساس خشم یا تلخی داشته باشید.