YABAN GÜLÜ

14. Bölüm: "İki Bilinmeyenli Denklem"

Selamlar!
Bugün erken geldik, bunun şerefine yorumları bir güzel çoğaltırsınız artık. Şimdiden teşekkür için öpeyim sizi, muah!
Keyifle okuyun.🥀

14. Bölüm: "İki Bilinmeyenli Denklem"

Bir bahar havası gibi burnumdasın.
Nazım Hikmet

Huzuru solumak diye bir şey var mıydı bilmiyordum ama yoksa artık benim için var.

Huzuru solumak: Demir'in gözlerine yakından bakmak, Demir'in kokusunu içime çekmek.

Sevmek insana iyi gelir ama sevilmek kendini yenilmez hissettirir. Ben birkaç dakika da olsa kendimi yenilmez hissettim. Demir ile dans ederken gözlerinden anlamak istediğim şey onun da beni sevmeseydi, benim onu sevdiğim gibi.

Onunla çok güzel bir gece geçirmiştik. Geceleri uyumadan o anları düşünerek tavanı izleyecektim ve heyecandan karnıma ağrılar girerken yüzümde akıl almaz deli bir gülümseme olacaktı. Sabahları kalktığımda yine o anları düşleyip deli gibi gülerek güne başlayacaktım.

Demir ile dans etmemizi üzerinden sadece on dakika geçmişti. Biraz önce oldukça yakın bir şekilde dans etmemişiz gibi şimdi ağzımızdan tek bir laf çıkmıyordu. Ben huzurlu hissettiğim ve bu huzuru bölmek istemediğim için konuşmuyordum ama o neden sessizdi bilmiyordum.

Yüzümde kocaman bir gülümseme, kalbimde inanılmaz bir coşku vardı.

Onu affetmiştim.

Onunla dans etmiştim.

Birbirimizin gözlerinin içine bakarak birbirimize gülmüştük.

Biz bu zamana kadar biraz önceki gibi yakın olmuştuk, beraber gülmüştük ama ben hiçbir zaman şimdi hissettiğim şeyleri hissetmemiştim.

İçim kıpır kıpırdı. Kalbim biraz önce heyecanla atarken şimdi mutlulukla çarpıyordu.

Gülümsediğimden dolayı uyuşan yüzüme götürdüm ellerimi. Ellerimi yüzüme kapatıp artık gülmemem gerektiğini söylüyordum kendi içimde.

Aptal gibi sırıtmaya devam edersen ne hissettiğin anlayacak Gül Zekalı.

Sevgili iç sesim şu an sana bile sinirlenemiyorum, o kadar mutluyum.