🥀
Yaban Gülü
"Neden bana böyle sesleniyorsun?"
Sorum onu şaşırtmışa benziyordu. Elindeki son simit parçasını martılara atıp iki elini birbirine vurdu.
"Güle benziyorsun çünkü," dedi ve gözlerime farklı anlamla baktı sanki. "Ama herkesin ulaşabilece...
Hepinize merhabalar! Biraz geciktim ve bu sürede okul bitti, bazılarınız sınava girdi. Umarım sınavlarınız iyi geçmiştir. Sizin için ne hayırlı olacaksa onun olmasını diliyorum.😙💋 Bir de sizi çok özlediğimi belirtip direkt bölüme yolluyorum. Oy ve yorumlarınızı belirtmeyi unutmayın lütfen. Keyifli okumalar. 🥀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
31. Bölüm: "Sarmaşık Güller"
Dün sevdim, bugün de seviyorum. Öbür gün borcum olsun yaşarsam; söz yine seni seveceğim.
Nazım Hikmet
Öfke.
Hayal kırıklığı.
Hüzün.
Yıkılmışlık.
Bir insan aynı anda birden fazla duyguyu hissedebilir miydi? Peki bir insan bu duyguları hissederken nasıl nefes alabilirdi.
Ya bunları bizzat yaşamış, hayatı boyunca belki de hep bu yüzden içine kapanmış biri nasıl olur da sakin kalabilirdi?
Demir beni korkutacak derecede sakindi. Bu, fırtına öncesi sessizlikti. Ne söyleyeceğimi, nasıl bir tepki vereceğimi bilmiyordum. Donmuş kalmıştım. Nefes alıyor ama aldığım nefesi hissedemiyordum. Hissettiğimtek şey parmaklarımın arasındaki yumruğun git gide daha da sertleşmesiydi.
Yutkunmaya çalıştım, başarısız oldum. Ağlamak istedim, başarısız oldum. Demir'i kucağıma çekip saçlarını okşayarak bu anı hafızasında silmeyi diledim, başarısız oldum.
Parmaklarım bedenim gibi buz tutmuş, kalbim üzüntüden tir tir titrerken nasıl toparlanıp birkaç kelime edeceğimi düşündüm. Konuşmak, haykırmak için kendimi zorladım.
Konuşmak hiç bu kadar zor olmamıştı.
Ağzımda daha önce hiç olmayan acı bir tat pehdahlanırken gözlerimin yavaş yavaş buğulandığını hissediyordum. Demir'den hâlâ bir atak gelmezken ben yerimde zor duruyordum.
Elimi Demir'in elinden ayırmadan onun önüne geçtim ve zor da olsa araladım kurak dudaklarımı.
"Bunu söylerkenaklından geçen şeyler neydi?" Tıslarcasına sorduğum soru karşısındaşaşırırken ona hiç şans vermeden konuşmaya devamettim. "Sen bu şaçma sapan şeyleri söyledin diye ben onu sevmekten vaz mı geçeceğim şimdi? Kalbimde, aklımda, her hücremde o varken bu iğrenç şeyiöğrenince bir anda ona olan sevgim," deyip derin bir nefes aldım ve büyük bir gururla konuşmaya devam ettim. "Ona olan aşkım bitecek ve koşa koşa sana mı geleceğim? Sen ne kadar iğrençbiriymişsin! Sen ne kadar karaktersiz, ne kadarşerefsiz bir adammışsın Selim!"
