YABAN GÜLÜ

16. Bölüm: "Pembe Balon"

Selamlar!

İyi misiniz benim güllerim? Gülnihal Demir'in gülüyse siz de benim gülümsünüz. Bakın hiç yorum yapılmıyor ve bu beni üzüyor. O yüzden oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Bu minicik isteğimi kırmazsınız bence.
Keyifli okumalar. 🥀

16. Bölüm: "Pembe Balon"

Benim aklım fikrim sende, senin gelişinde, seni ne zaman göreceğimde, seni nasıl göreceğimde, beni görür görmez ne diyeceğinde.

Nazım Hikmet

Aklımın almadığı şeyleri değiştirmek isterdim belli bir yaşa kadar. Sonra büyüdüm ve bazı şeylerin değişmeyeceğini anladım. Karpuz yaz meyvesiydi mesela. Kışın canım çektiğinde yiyemezdim. Kardan hoşlanmasam da yağması gerekirdi. Bunlar çok küçük örneklerdi.

Salonda sanki biraz önceki konu hiç konuşulmamış ya da benim aksime hemen hazmedilmiş gibi yeni konular açılmıştı. Herkes halinden memnun görünürken ben elimdeki çay bardağını desenlerine çatık kaşlarla bakıyordum. Daha fazla bu ortamda eğreti durmamak için ayaklandım ve kimseye fark ettirmeden mutfağa geçtim.

Kardeş abi konusu üzerine büyük bir bardak soğuk su içsem iyi olacaktı. Zira içimde yanan yangını buz gibi su anca söndürürdü. Elimde tuttuğum çay bardağını tezgaha bırakıp üst dolaptan bardak aldım. Musluktan bardağa su doldurup kafama diktim ve tek seferde suyu bitirdim.

"O kadar mı yandı için Gülnihal?"

Bardağı tezgaha koyup arkamdan gelen sese çevirdim kafamı. Pamuk elinde tuttuğu bardaklarla dolu tepsiyi masaya bırakıp bana doğru yürüdü.

"Canım," dedi adı gibi yumuşacık sesiyle. "Benden bir şeyler mi saklıyorsun sen?"

Bunu bu zamana kadar fark etmemesi mucizeydi. Pamuk ile aramda hiçbir zaman gizli saklı bir şey olmazdı. Kim bir şey saklama diğerimiz hemen anlardı. Ama bu aralar birbirimizden fazla uzak kaldığımız için bir şey anlaşılmamıştı.

Ellerimi tezgahtan çekip yönümü ona döndüm. Kolumdaki elini tutup zoraki bir şekilde gülümsedim.