🥀
Yaban Gülü
"Neden bana böyle sesleniyorsun?"
Sorum onu şaşırtmışa benziyordu. Elindeki son simit parçasını martılara atıp iki elini birbirine vurdu.
"Güle benziyorsun çünkü," dedi ve gözlerime farklı anlamla baktı sanki. "Ama herkesin ulaşabilece...
Se-lam-laaar! Nasılsınız benim ballı çöreklerim?🥐 Ben iyiyim ama oy verip biraz yorum yaparsanız daha iyi olacağım. Keyifli okumalar. 🥀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
25. Bölüm: "Demir ve Gülnihal"
Yaşamakümitli bir iştir, sevgilim. Yaşamak, seni sevmek gibi ciddi bir iştir.
Nazım Hikmet
Yaşadığım sürece acı çekeceğimi biliyordum. Acı kişileri olgunlaştırır ve bir şekilde insan yapardı. Seçimlerden dolayı iyi veya kötü olmayı herkes kendi seçerdi ama bu herkesin kalbinde biraz da olsa iyiliğin olduğu gerçeğini gölgeleyemezdi.
Küçüklüğümden beri hayal kurmayı sever ve çok kez kurardım. Hatta bazen Pamuk ile beraber uyuduğumuz geceler olurdu. Gece lambasının önüne elimizle şekiller yapıp birlikte hayal kurardık. Demir ile çok zaman geçirmiştim ama onunla hiçbir zaman hayal kurmamıştım. Onun yanında o kadar mutlu olurdum ki hayal kurmak aklıma bile gelmezdi.
Şimdi ise Demir ile durmuş hayal kuruyordum.
O başını göğsüme koymuş ben de sırtımı yatak başlığına dayamıştım. Ellerim dağınık, yumuşak saçlarında gezinirken yaklaşık yarım saat önce birlikte yaptığımız sevgililer ne yapar listesinde yazdıklarımızın ne zaman yapacağımızı düşünüyorduk.
Demir ileride bir kızımızın olacağını hayal ediyor...
Demir ileride evleneceğimizi hayal ediyor...
Demir ile evlenmek...
Hayalini bile kuramıyorum ama düşündükçe midemde daha önce hiç bilmediğim bir his baş gösteriyordu.
"Kalbin çok hızlı atıyor."
Senin yüzünden şerefsiz! Evlilik falan dedin bütün dengem alt üst oldu yine sayende.
"Sana öyle gelmiştir."
Sonuna kadar inkar, sonuna kadar gerçeklerden kaçış!
Kafamı eğip ona bakınca yüzündeki muzip ifadeyi gördüm. Kafasının üzerindeki elimle saçlarını çekiştirdim.
"Sen kaşınıyorsun bence," derken tek kaşım alnıma doğru havalanmıştı. Saçını bir kez daha çektim. "Tırnaklarım keskindir benim, kaşırsam kanatırım."
Demir ağzını açmış tam kahkaha atacakken hemen yanımdaki yastığı alıp yüzüne bastırdım. Boğuk olsa da kahkahası duyulmuştu ama birinin duyacağını zannetmiyordum. Yastığı yüzünden çekince sanki biraz önce boğulmuyormuş gibi sırıtıyordu.
"Sen iyice aptala bağladın Demir," dedim kıkırdayarak.
Demir elini kaldırıp yüzümün önüne düşen saçlarımı geriye doğru itti.
