🥀
Yaban Gülü
"Neden bana böyle sesleniyorsun?"
Sorum onu şaşırtmışa benziyordu. Elindeki son simit parçasını martılara atıp iki elini birbirine vurdu.
"Güle benziyorsun çünkü," dedi ve gözlerime farklı anlamla baktı sanki. "Ama herkesin ulaşabilece...
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Keyifli okumalar.🥀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
38. Bölüm: "Oğlan Bizim Kız Bizim"
Bazen önemli olmamalı gidecek olan ya da gelmeyen. Çünkü bazen, başlaman gerekir her şeye yeniden.
Nazım Hikmet
Küçükkenbayramdan günler öncesinde bayramlık kıyafetlerim ve bir çift kurdeleli ayakkabım hazır olurdu. Dolabımdaki kıyafetlerin önüne asar her gün açıp açıp bakardım. Hatta her gece giyer etrafında dönerken eteğimin havalanmasını hayranlıkla izlerdim.
Bayramdan bir gün önce ise dolabımda çıkarır sabah olunca hemen üzerime geçirirdim. Gün boyu üzerimden çıkarmazdım. Bir saat sonra kirlenip lekelenirdi ama yine de akşama kadar o kıyafetimle durardım. Hevesle bayramın coşkusunu yaşardım.
Heves...
Şimdi tam olarak bayramlık elbisemi bin bir hevesle giyip anında çıkarmışım gibi hissediyordum.
Hevesim kursağımda kalmıştı.
Karşımda elinde kocaman gül buketi ve bir kutu çikolatayla bekleyen Demir de şüphesiz benimle aynı hisleri paylaşıyordu.
Elinden şekeri alınmış küçük bir çocuğa benziyordu yüz ifadesi. Şu an bu kadar üzgün olmasamonun bu haline saatlerce gülebilirdim.
"Ama Yuşa Amca," dedi kısık bir sesle. Babamın keskinbakışlarını üzerinde hissedince kafasını eğip başka bir şey diyemedi.
"Saçma saçma konuşma," diye tersledi babaannem. "Bak şu mahalleye bir tek bizim elektrikler yok, şalter falan attı kesin."
Babaannemin söylediği şey üstüne herkes kafasını çevirip mahalledeki evlerin camlarına baktı. Hakikaten bir tek bizim evde yanmıyordu ışıklar.
"Yuşa," dedi annem baskın ve hafif kızgın bir ses tonuyla. "Bugün fatura yatırmanın son günüydü, unutmuş olamazsın değil mi?"
Ne?
"Yok artık baba!"
Babam omzunun üstünden bana ters bir şekilde bakıp umursamazca omuzlarını silkti. "Unutmuşum."
