YABAN GÜLÜ

13. Bölüm: "Sevgi Gösterisi"

Merhabalar!

Nabersiniz bakalım? Ben ve Gülnihal dün geceden sonra pek de iyi değil tahmin ettiğiniz üzere.

Keyifle okuyun ve bölüme girmeden güllerinizi buraya bırakın lütfen.🥀

13. Bölüm: "Sevgi Gösterisi"

Yanında kalmayacağın bir kalbe sakın dokunma. Sen bir görümlük bahar dersin, geride koskoca bir kış kalır.

Nazım Hikmet

Her insanın içinde bir yerlerde illa ki sevgi vardır. En soğuk insan bile bir şeye çok büyük sevgiyle bağlıdır. Sevgi öyle bir bağdır ki kendine zarar verdiğini görsen bile koparmaya kıyamazsın sevdiğini kalbinden. Acı çeksen de hep kalbinde kalsın istersin.

Canım acısın ama o, oradan hiç ayrılmasın.

Canım acıyordu. Bu zamana kadar acımadığı kadar çok acıyordu hem de. Ben hep arsız biri olmuştum ama duracağım yeri de bilmiştim. Hiç kendimi bile isteye rezil etmek istemedim. Zaten kim isterdi ki böyle bir şeyi?

Ben hiç ummadığım biri tarafından hiç ummayacağım şeyi yaşadım dün gece. Ve belki de hayatımda ilk defa sabaha kadar hiç durmadan ağladım. O kadar ağladım ki yastık kılıfım ıslandı, o kadar ağladım ki sesim kısıldı, o kadar ağladım ve boş verdim ki her şeyi, sabah kalktığımda gözaltlarımı kapatma gereği bile görmedim. Mor halkalı gözaltlarımla gittim okula. Hiç makyaj yapmadan, en normal kıyafetimle çıktım evden. Ve kimseden kaçmadım bugün.

Ben dün gece bir şey öğrendim.

Ben çok fena aşık olmuşum. Hayır, ben zaten uzun zamandır aşıkmışım da daha yeni fark etmişim. Ve benim aşık olduğum adam beni ağlatmıştı. İşte canımı acıtan şey de buydu. Ona da dediğim gibi insan değer verdiğine daha çok kırılıyordu.

Sırtımdaki çantamın kulpunu kavrayıp bakışlarımı kaldırım taşına sabitledim. Yürüyordum. Kaldırım taşında bile onun yüzünü görüyordum.

Kafayı yemiştim.

Kafamı kaldırınca karşımdaki bir çift gözle karşılaştım. Adımlarım yavaşladı. Ayaklarıma sağlam komutlar verip yürümeye devam ettim ama onu görünce dizlerimin titrediği gerçeğini görmezden gelemezdim.