🥀
Yaban Gülü
"Neden bana böyle sesleniyorsun?"
Sorum onu şaşırtmışa benziyordu. Elindeki son simit parçasını martılara atıp iki elini birbirine vurdu.
"Güle benziyorsun çünkü," dedi ve gözlerime farklı anlamla baktı sanki. "Ama herkesin ulaşabilece...
Selamlar! Nasıl gidiyor oruçla aranız? Zorlanıyor musunuz? İftara dakikalar kala aynı benim gibi internetten yemek videolarına bakıyor musun? Yapmayın, kıymayın kendinize... Neyse, çok uzattım. Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. Bölüm: "Zır Deli"
İnsan birisiyle yaşlanmalı, birisi yüzünden değil.
Nazım Hikmet
Çevremdeki yaşayan kişilerden gördüğüm kadarıyla sevgi bu dünyada bulunabilecek çok değerli biz hazineydi. Ama asıl önemli olan sevgine karşılık bulmaktı.
Annemle babam uzun yıllardır evlilerdi ve ben onların hiç tartıştığını görmemiştim. Annem babama göre biraz fazla sitemliydi ama babam onun kalbini hiçbir zaman kırmazdı. Annem bazen bir şeye canını sıkardı babamın bir suçu olmadığı halde ona trip atardı böyle bir konuda bile babam alttan alırdı, annemi hoş tutardı. Bir evde anne mutsuzsa herkes mutsuz olur derdi bana. Annemi hep mutlu etmek için çabalamıştı. Gerçi annem de mutlu olmak için fazla bir şey istemezdi. Babam yolda bulduğu bir çiçeği getirip annemin saçlarına taksa annem sevinçten havalara uçardı.
Gerçi bu aralar robot süpürgeye taktığı için onu tek bir çiçek kesmeyebilirdi.
Peki evde bir anne olmadığı zaman o evin içindekiler mutlu olabilir miydi?
Demir ve Pamuk'un annesi olmadığı için evde mutsuzlar mıydı?
Alp Amca benim gözüme hep dağ gibi görünürdü. Sanki o kadar güçlü ki hiçbir şey onu yıkamaz, üzemez gibi geliyordu. Ama bir defasında tesadüf eseri onu karısının fotoğrafına bakarken görmüştüm. Dağ gibi adam yıkılmıştı sanki onu görünce. Ben bir erkeğin de ağlayabileceğine o zaman şahit oldum. Karısının fotoğrafını tutarken parmakları titriyordu. Onu özlediğini her söylediğinde fotoğrafı öpüyordu.
Demir'i ise hiç ağlıyorken görmemiştim henüz. Görmek de istemezdim zaten. Ne de olsa o benim gözümde Demir Adam'dı, o çok güçlüydü.
Eğer o ağlarsa ne yapacağımı bilemezdim ki ben... Ben de ağlardım sadece, çok ağlardım hem de. O da benim ağlamama dayanamazdı ve ağlamayı keserdi.
Pamuk ile çoğu gecemiz bir geçmişti. Onun anne şefkatini hissetmesi için elimden geleni yapmak isterdim ama her defasında yetersiz kalırdım. O omzumda gözyaşlarını dökerken ben sadece saçlarını okşardım.
Aklıma gelen duygu yüklü anları şimdilik hatırlamak istemediğim için gözlerimi üst üste kırpıştırdım. Maç bittiği için mahalleli çoktan dağılmaya başlamıştı. Ben de sandalyelerin birine oturmuş boşluğa dalmıştım.
Pamuk ve Demir'in nereye kaybolduğunu bilmiyordum. Ama beni burada bu halde bıraktıkları için sonra onlara trip atacaktım. Ben tam kalkacaktım ki sokağın sonundan bağırma sesleri duydum.
