Bölüm şarkısı;
Deniz Tekin: Beni Vur
🖤
Ömer bana iyi hissettiriyor, heycanlanmama neden oluyordu. Elbette ki kalbimde filizlenen duygunun farkındaydım. Üstelik o duygu tüm planlarımı alt üst etmişti.
Onunla nişanlandığımız ilk zamanlar evlenmek istemiyordum ama şimdi öyle düşünmüyordum. Zira artık hislerim vardı ve o hisler kararlarımı değiştirmişti. Ömer belki de benim karanlık dünyama doğan bir güneş olacaktı. Bazı şeyler belirsizdi ama net olan tek bir şey vardı ki o da, onun okumama karşı çıkmak yerine destek çıkacağıydı. Uygun bir zamanda onunla konuşmayı düşünüyordum ama şu sıralar telefon haricinde pek fazla görüşemiyorduk ve ben ona yüz yüzeyken her şeyi anlatmak istiyordum.
"Şurayı da diktim mi tamamdır." Sedef annesinin dikiş makinesinde akşam parti için giyeceğim elbiseyi dikiyordu. Bu ayın moda dergisini almış ve içinden bana en güzel yakışacak elbiseyi bulmuş dikmeye başlamıştık. Yani Sedef bir kaç gündür gece gündüz demeden annesinden öğrendiği dikiş ile giyeceğim elbiseyi benim için hazırlıyordu.
Sedef elbiseyi hazırlarken bende odasının bir köşesinde saçlarıma kalın bukleler yapıyordum.
"Ömer'le konuştun mu?"
"Evet sizde kalacağımı biliyor." Ömer'le sabah konuşmuş aileme dediğim gibi Sedef'lerde kalacağımı söylemiştim. Söylediğim yalan ne kadar içimi yaksa da bu son diyordum kendi kendime. Bu ona söyleyeceğim son yalan olacaktı. Bundan sonra yalanlar yoktu, sadece hissettiğim hislerin gerçekliği olacaktı ona karşı.
"İçim hiç rahat değil Tuğba." Diye mırıldandı Sedef huzursuz bir sesle. "Kötü bir şeyler olacak gibi hissediyorum."
"Bir şey olmayacak. Sadece bir kaç saat durup hemen geri geleceğim."
"Umarım öyle olur. Aksini düşünmek istemiyorum." Diye homurdandı Sedef. "Ne olurdu da sırf elin züppesine inat kabul etmeseydin şunu."
"Beni aşağılamak neymiş görecek hanımefendi." Sesimde bariz bir hırs vardı. Kendini bir halt sanan ama hiçbir şey olmayan biriydi Aleyna. Ve ben ona bugün hiçbir halt olamadığını gösterecektim. Beni aşağılamak neymiş görecekti.
Ben içimde ki hırs ile boğuşurken Sedef elbiseyi dikmeyi bitirmişti. Aynı zamanda bende saçlarıma yaptığım bukleleri bitirmiştim. Seçtiğimiz elbise bu hafta Paris moda haftasında bulunan bir elbiseydi. Siyah saten bir kumaşa sahip olan elbisenin ince askılıkları ve derin bir göğüs dekoltesi vardı. Normalde olsa asla giyebileceğim bir dekolte değildi ama gideceğim yerde bu dekolteden daha fazlası olacağını biliyordum, o yüzden bunu sorun etmemiştim. Elbisenin boyu ise diz kapaklarıma yakın bir noktada bitiyordu.
Elbiseyi Sedef'ten alıp giydiğimde odasında ki uzun boy aynasının karşısına geçip kendime baktım. Sedef hemen arkamda ağzı açık ayran budalası gibi bana bakıyordu. Siyah saten kumaşa sahip elbise üstüme tam oturmuştu. Belimin inceliği gözler önüne serilirken, bacaklarımda olduğundan daha uzun gözüküyordu.
"Kız Tuğba," dedi Sedef. "Çok güzel oldu be. Dergideki manken de durduğundan daha güzel yemin ederim."
"Senin sayende teşekkür ederim."
Sedef bana arkamdan sarılıp yanağımı öptü. "Hadi gel saçını ve makyajını da yapalım."
Beni alıp yatağının köşesine oturttu. Yaptığım kalın bukleleri elleriyle açıp daha doğal görünmesini sağladı. Ardından gözlerime ela harelerimin daha fazla göze gelmesine neden olacak şekilde bir makyaj yaptı. Dudaklarıma koyu kırmızı bir ruj sürdükten sonra tekrar aynanın karşısına geçip kendime baktım. Gördüğüm görüntü hoşuma gitmişti.
