My Stepbrother/HyunLix

Yongbok

Hyunjin

Felix eve gelmişti. Ve eşyalarını toplayarak evden ayrılmıştı. Bende ani bir karar ile üniversiteyi Amerika'da okumaya karar vermiştim. Annem çok üzülmüştü çünkü iki oğlunu da kayıp etmiş gibi hissetmişti. Dün annemin yanında yaptığımız kavgayı anlamamıştı sanırım aslında kavgamızda 'biz sevgiliyiz' diye bağırıyordum resmen.

"Oğlum."

Odama giren anneme baktım.

"Anne?"

"Toplamışsın valizlerini."

Valizlere baktım.

"Evet, yaklaşık 2 hafta sonra gideceğim ama yine de topladım."

Çok kullandıklarımı valizlere daha koymamıştım.

"Çok erken değil mi..?"

Annemin gözleri dolunca oturduğum koltuktan kalkarak yanına gittim ve ona sarıldım.

"Üzülme anne.. temelli gitmiyorum. Size söz veriyorum hergün arayacağım."

Annemden bir hıçkırık duymuştum. Onun ağlamasını istememiştim.

"Ağlama anne.. ağlama. Okuyup geleceğim tamam mı?"

Annem kafa sallamıştı.

"Dışarı çıkmak ister misin?"

Sunduğum teklifle bana baktı. Sanırım ona herşeyi anlatmam gerekiyordu.

"Nereye gideceğiz ki?"

"Bilmiyorum ama.. konuşacağım bir konu var bu çok ciddi bir konu."

"Evde konuşamaz mıyız?"

Düşündüm. Konuşabilirdim ama ben konuşurken temiz hava onu sakinleştirir gibi gelmişti.

"Pekala çıkmak istemiyorsan anlarım. Ama biri daha gelecek tamam mı?"

"Tamam."

"O zaman sen şimdi git bi su iç falan ağlama ama!"

Annem gülerek çıkmıştı. Bende telefonu elime alarak Felix'in numarasını tıkladım. Bir kaç çalıştan sonra açıldı.

"Ne istiyorsun?"

Sesi kötü geliyordu.

"Sadece yarım saat sonra annemlerde ol. Annemle konuşacaklarımız var ve sende konuşacaksın."

Diyerek telefonu kapattım. Ve derin nefesler almaya başladım. Onu hâlâ seviyordum fakat ona zarar da veriyordum. Birazdan burada olacağını düşünmek bile beni heyecanlandırıyordu.

Yaklaşık 20 dakika sonra kapı çalmıştı. Hızlıca aşağı indim ve kapıyı açtım. Gelen Felix'di.

"Gel, içeri geç annem bahçede."

"Ne konuşacağım hakkımda hiçbir fikrim yok ama umarım saçmalamazsın."

Göz devirdim. Ve bahçeye yürümeye başladım. Arkamda geliyordu. Annem ise bahçede oturmuş düşünüyordu.

"Anne."

"Felix?"

Annem kalkarak Felix'e sarılmıştı.

"Oğlum iyi misin?"

"İyiyim anne merak etme."

Hemen lafa girdim.

"Anne otur lütfen. Bizim sana söylememiz önemli birşeyler var çünkü."

Annem hemen oturmuştu.