My Stepbrother/HyunLix

Baba

Hyunjin

3 hafta sonra..

3 hafta geçmişti.

Kos koca 3 hafta.. ve ben Felix'i asla görmemiştim. Jeongin buna izin vermiyordu. Ekim ayına girmiştik bile yaklaşık 1 hafta oluyordu. Ben yine bir gece gelip Felix'i görme umudu ile hastaneye gitmiştim.

"Sen geldin ve geleceksin değil mi?"

Kafa salladım.

"Hyunjin bırak artık peşimizi."

"Anlamıyorsun.. hiç bir şey anlamıyorsun Jeongin."

"Neyi anlamayorum? Ha!"

Derin bir nefes aldım.

"Anlatsam anlayacak mısın?"

"Anlamayacağım!"

Bir hemşire bize yaklaştı.

"Efendim, biraz sessiz olur musunuz? Kaç haftadır her gün burada bağrıyorsunuz. Hastalar rahatsız oluyorlar."

"Çokta umrumda diğer hastalar!"

Jisung arkadan koşturarak gelip Jeongin'in kokuna girmişti.

"Jeongin! Hadi biz dışarı çıkalım hm? Biraz temiz hava alalım."

Jeongin bana bakıp kafa sallamıştı. Odaya girmek yasak olduğu için kapının önündeki sandalyelere oturdum. O sırada biri yanıma oturdu. Kafamı çevirip gelen kişiye baktım.

Bu kişi San'dı.

"Naber Hyunjin?"

"İyiyim."

"Özlüyorsun değil mi?"

Kafa salladım.

"O Jeongin'de 1 kilo metre ötesine geçirmiyor değil mi?"

Yine kafa salladım.

"Merak etme. Düzelecek herşey, siz yine eskisi gibi olacaksınız. Felix'de seni çok özledi biliyor musun?"

"Gerçekten mi?"

"Hm hm.. fakat Amerika'ya annen yüzünden gitmen ona çok dokundu."

Afallamış bir şekilde ona baktım. Annemi nereden biliyordu?

"Annem mi..?"

"Oh, annen seni Felix'i öldürmekle tehdit etmemiş miydi? Karıştırıyor muyum..?"

Gözlerim açıldı bir an.

"Sen nereden biliyorsun bunu?"

Etrafıma baktım. Kimse yoktu.

"Korkma, sadece ufak bir bilgiydi."

"Ne demek korkma. Seni daha 3 hafta önce tanıdım ben."

"Bende seni 5 yıl önce tanıdım."

"Ne?"

"Oh, Wooyoung kardeşi Felix'i ararken kim olduğunu merak edip araştırmıştım ve seni gördüm. İkinizi de biliyorum kısaca."