My Stepbrother/HyunLix

Barış

Felix

6 ay sonra..

Artık mezun olmuştum. Elimde bir diploma vardı. Ve bu 6 ay da Hyunjin'le asla kavga etmemiştik. Peki Jeongin ve Jisung'a ne mi oldu?

Açıkcası ben kendim de bilmiyorum ne yapıyorlar. Barışmadık onları affetmedim çünkü. Affetmeyi de düşünmüyorum çünkü gerçekten 1 yıl da hiç bu kadar kırılmamıştım.

Ters cevapları, bağırmaları, suçlamaları hepsine dayanmıştım ama affetmezdim. Artık yaz geliyordu. Ve biz Hyunjin ile Amerika'ya gitmeye karar vermiştik. Burada bizi tutan birşey yoktu çünkü. Sadece Hyunjin'in bir kaç arkadaşı ile benim abim vardı fakat pekte umursamadık istediğimiz zaman gelirdik.

"Bebeğim?"

Gelen sesle kafamı çevirdim.

"Efendim?"

"Daldın, hangisini daha çok beğendin?"

Hyunjin ile alışverişe çıkmıştık o ise bir kaç şey deniyordu. Elinde gri salaş bir tişört ile beyaz yine salaş bir tişört tutuyordu.

"Griyi pek beğenmedim, rengi sanki böyle fazla yıkanıp solmuş gibi. Beyaz daha güzel."

Beyaz tişörtün üstünde büyük ve siyah harflerle 'Celine' yazıyordu. Benimde Hyunjin kadar olmasa da marka takıntım vardı ama Hyunjin marka değilse dokunmazdı bile.

"Peki.. şu kemere baksana birde sence hangisi?"

Yanına yaklaşıp bakmaya başladım. Kemerler aynıydı iki c'den oluşmuş bir rozeti vardı fakat renkler faklıydı. Kahve rengi, krem ve siyah renkleri vardı.

"Aslında hepsi güzel ama hangi pantolonları seçmiştik?"

O kadar fazla almıştı ki.. hatırlamıyorum bile. Evlendiğimiz de batabilirdik çünkü Hyunjin sürekli Celine, Gucci, Prada, Chanel, Lanvin, Dior gibi ve bunun gibi daha çok ünlü markalardan giyinmeyi çok seviyordu.

O bir deliydi..

Büyük bir heyecanla aldıklarını gösterirken güldüm istemsizce. Konu alışveriş olunca bir çocuk gibi mutlu oluyordu.

"Hepsi bu, sence hangi kemer?"

"Aslında.. hepsi yakışır biliyor musun? Üçü de güzel."

"Yah Felix..! Beni çok kararsız bırakıyorsun sevgilim yardım et bana..!"

Gülüp sarıldım ona.

"Ne yapayım? Hepsi çok yakışıyor sana. Bence sen üçünü de al."

"Gerçekten mi? Alayım mı?"

"Hm hm.. nasılsa batacağız az daha batalım."

Hemen beni kendisinden ayırıp sahte sinirle bana bakmıştı.

"Bebeğim ne diyorsun öyle? Hem neden batacakmışız?"

Gülüp birşey demedim. O da üç kemeri de alıp çıkmıştı mağzadan.