My Stepbrother/HyunLix

Enişte

50. Bölüme geldikkk🥳🥳

Felix

Hapşurmaktan beynimin çıktığını hissediyordum. Ve evet Minho hyung'ı aramışlardı ve bize -özellikle bana- çok kızmıştı.. Kore'ye 2 gün sonra döneceğini de söylemişti. İşte şimdi sıçmıştım..

Elinde hiç sevmediğim mantar çorbası ile odama giren Jisung ile yüzümü ekşittim. Biliyorlardı ki mantar çorbasından nefret ederdim.

"Yah Jisung, götür şunu!"

"Hayır içeceksin. Sesine bak!"

"Sevmiyorum zorlama!"

"İçeceksin dedin Felix. Sesini kendin de duyuyor musun? Berbat durumdasın."

"Aç değilim."

"Zaten yemek yemiyordun şimdi de hiç yemiyorsun. Yiyeceksin bunu, itiraz yok."

Ağzıma uzattığı kaşık ile kafamı çevirdim.

"Çocuk musun sen ya? Yesene evladım."

"İstemiyorum! İğrenç kokuyor.."

"Yemeğe iğrenç denmez ye çabuk! Hem ne biliyorsun tadının kötü olduğunu??"

"Biliyorum işte!"

"Beni kıracak mısın?"

Bana öyle bir bakmıştı ki farkında olmadan yediğimi fark ettim..

"Ohh, afiyet olsun canıma."

Tadı..

Gerçekten berbattı.

"Bak yedim istemiyorum doydum."

"Daya bir kaşık yedin Felix."

"Ama doydum."

"Saçmalama bitecek bu çorba. Bak yoksa Minho'yu ararım ilk uçakla gelmesini söylerim. Ye çabuk."

Minho hyung'ın gelmesini istemiyordum. Yoksa gerçekten iyileşene kadar beni rahat bırakmazdı.

"Ama.. off tamam ver."

____

Zar zor yuttuğum son kaşık ile derin bir nefes aldım. Tanrım! Tam bir işkence gibiydi!

"Heh, bak deydi mi inatlaşmana?"

"Deydi!"

"Bağırma boğazın daha kötü olmasın."

Jisung'a arkamı dönerek yorganıma sarılmıştım. Dışarıda yağmur yağıyordu ve bu yüzden hava karanlıktı. Jisung'un telefonu çalmaya başlamıştı.

"Minho arıyor?"

Dediği şey ile dikleşip ona baktım.

"Efendim sevgilim?"

"........"

"Oh, evet yanımda."