Bırak Yaralarını Sarayım

2.1K 202 401
                                    

Felix

Sabah uyandığım da yanım da Hyunjin vardı. Her ne kadar ona sarılmak istese de bunu yapmadım. Yataktan kalktım ve banyoya gittim. Onu affetmiş değildim.

"Felix?"

Boğuk sesi ile adımı seslendiğin de cevap vermedim.

"Felix? Banyoda mısın?"

"Git Hyunjin."

Kafası karışmış olamalı ki bir süre ses gelmedi.

"Ne? Ne oldu şimdi?"

"Birşey yok. Affetmedim seni. En azından olanları bana anlatsaydın. Şimdi git."

Kapı aralandığın da oraya döndüm.

"Ne demek istiyorsun meleğim? Anlamadım.."

"Git diyorum. Seni hâlâ affetmedim affetmeyeceğim."

"Ama-"

"Hyunjin çık."

Birşey demeden banyodan çıkmıştı. Bende elimi yüzümü yıkayıp çıktığım da kapının önünde dikildiğini görmeyip ona çarpmıştım. Kolları belimi bulurken ittirmek istedim, fakat bir milim bile oynamadı yerinden.

"Bırak beni."

"Hayır."

Kafanı kaldırdığım da çok yakındık. Bakışları kısa süre dudaklarıma indiğin de gözlerim istem dışı kapanmıştı.

"Neden böyle yapıyorsun..?"

"Ne yapıyorum?"

Bir eli yüzüme çıkmıştı. Baş parmağı ile dudağımı okşamaya başladı.

"Beni hep yüz üstü bırakıyorsun.."

Fısıltı gibi sesi sınırları zorluyordu.

"Çünkü.. seni affetmedim."

Konuşurken dudaklarıma sürtünen parmağı ile dondum resmen.

"Yapma.. bunu yapma."

Uyarıcı sesim ile susmuştuk.

"Beni affetmem için ne yapmalıyım?"

Cidden bunu soruyor muydu?

"Zamanı geriye alabilirsen seni affederim."

Bunu yapamayacağını bildiğim için yüzümde bir sırıtış olmuştu.

"Belki zamanı geriye alamam ama.."

Bakışları tekrar dudaklarımı bulduğun da bir aptallık yapıp dudaklarımı yaladım. Tanrım!

Yüzünde bir sırıtış oluşunca geri çekilmek istedim ama o kadar güçlenmişti ki anın da beni kendisine yapıştırmıştı. Alt taraflarının birbirine değiyordu ve ellerim aramızda sıkışmıştı.

Kafasını kaldırıp bana baktı. Gözleri koyulaşmıştı.

"Ama sana kendimi affettireceğim."

"Boş konuşma Hwang. Bırak şimdi beni aşağı ineceğim."

Bu dediğim ile kolu hafif gevşemişti. Hızlıca kolları arasından çıkıp kendimi odanın dışına attım.

Tanrım! Eğer az daha orada kalsaydım onu affedip sex yapabilirdim bile!

Ona karşı vücudum savunmasız oluyordu ve her dokunuşundan çabuk etkileniyordum. Bu aptal da bunu bildiği için bana böyle yaklaşımlarda bulunuyordu!

Hızlıca merdivenlerden indim. Bu aptal bu eve nasıl girmişti. Abimi bulmak için koşuyordum ki kolumu tutan kişiye döndüm.

"Nereye koşuyorsun böyle bücür?"

My Stepbrother/HyunLixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin