My Stepbrother/HyunLix

Babi

Hyunjin

Gözlerimi Felix'in odasında açtım yine. Geldiğim günden beri burada kalıyordum -Jeongin ile kavga etsekte-
Gidip Felix'imin dolabını açtım. Aynı onun gibi kokuyordu.

Çok özlemiştim..

Dolabının kapağını geri kapatıp çalışma masasında duran telefonunu aldım. Bayadır açmamıştım. Açıp içeri girdim. Galerisinde bir çok fotoğrafım vardı.

Evet hepsi benim fotoğrafımdı..

Okula yayılan fotoğrafımız gözüme çarptı. Açtığım da ise ikimizin kafasını kırmızı bir kalp ile çizmişti. Fotoğrafları değiştirirken bir tane fotoğraf gözüme çarptı. Bu bendim. Uyurken çekmişti. Tekrar yana kaydırdığım da bir video vardı. Açıp izlemeye başladım.

Ben yatakta yüz üstü yatıp yastığa sarılmıştım. Üzerim ise çıplaktı.

"Sevgilim.. kalk artık hadi.."

O güzel sesini tekrar duymuştum..

"Hm hm."

Küçük kıkırtısı kulağıma dolmuştu.

"Hadi ama, kalk artık hyunnie~ canım acıyor ilgilen benimle..!"

Onu dudaklarını büzek söylediğinden o kadar emindim ki..

"Bebeğim.. beş dakika daha.."

Benim kalın sesimden sonra huysuzca homurdanmalar duymuştum.

"Sanki altta olan sendin. Kızgınım sana konuşma benimle."

Tek tuhaf bir nokta vardı ben bunları hatırlamıyordum. Büyük ihtimalle sevişmemizden sonra çekilmişti.

"Gel birlikte uyuyalım."

Kamera yüzüme yakınlaşmıştı.

"Ya kalkıp benimle ilgilenirsin ya da ben üstüne çıkarım Hwang Hyunjin. Şakam yok."

Bunun üzerine gözlerimi açıp ona bakıyordum.

"Başımın belası seni.. ben istemedim ama bunu, uyumak istiyorum şuan.."

Mızmızlanarak bir kolumu ona atıp kendime çekmiştim ve video bitmişti.

Onu çok özlemiştim. Keşke yeniden birlikte günü bitirip birlikte güne başlasak. Kapının açılması ile oraya döndüm.

"Hyunjin?"

"Efendim."

"İyi misin..?"

"Yani, evet iyiyim sanırım."

Changbin yanıma gelip oturmuştu.

"Onu mu düşünüyorsun?"

"Hm hm."

"Merak etme, en kısa sürede tekrar dönecek yanımıza."

Gözümden düşen yaşı sildim.

"Dönecek ama.. belki de beni hiç istemeyecek..?"

"Böyle düşünme.. eminim seni isteyecektir."

"Bilmiyorum Changbin. Ona karşı yaptığım haksızlıklar vardı, beni hiç affetmeyebilir de."

Gözlerimi kaçırarak söylediğim şey üzerine Changbin elimi tutmuştu.

"Merak etme sen, eminim ki o da seni isteyecektir."

"Doğum günün de.. ona bir kolye vermek istemiştim. Daha doğrusu 4 yıldır vermek istediğim kolyeyi şimdi verecektim fakat.."

Gözlerine baktım.