De verpleger komt terug binnengelopen.
'Zozo, ik heb gevraagd of je naar Hanne mocht en ze zijden dat het mocht maar dat je voorzichtig moet zijn. Kom maar ik breng je wel.' zei hij, en weg was hij.
Verbluft stap ik naar het deurgat, daar zie ik hem nog net de hoek om slaan.
Met kleine sprongen huppel ik naar hem.
Daar zit hij honderduit te praten over...
... Euhm, zijn hond?
Volgens mij heeft hij niet eens gemerkt dat ik achter was.
Hij bleef maar verder vertellen en gebruikte moeilijke woorden als antibiotica en amputeren, ik bedoel maar, welke elfjarige kent die woorden nu?
Af en toe hoorde ik ook iets over loon en gewonden.
Toen hoorde ik opeens een zin die ik helemaal begreep.
Geloof je het zelf!
Ow, en nog iets, dat was dus niet zijn hond maar zijn...
Baas.
Thum, thum, thuuuuum!!!!!
(Dit zou zon spannend muziekje moeten voorstellen.)
Het hele gesprek heb ik niets anders gedaan dan ja en nee knikken en zorgen dat ik hem niet kwijtraakte.
Je zult jammer genoeg nooit weten hoe opgelucht ik was toen ik eindelijk Hannes kamer instapte en haar daar vredig zag slapen.
JE LEEST
Miss Me
Mystery / ThrillerLiene is een rustig meisje dat al veel heeft meegemaakt. Net als de rest van de klas maakt ze een blog aan. Daarop schrijft ze over wat ze meemaakt en meegemaakt heeft. Ze geeft ook tips voor mode en het leven. Ze gebruikt een pseudoniem waardoor ni...
