Na de les bleven ik, Mila en mr Walrus alleen achter in het lokaal.
'Mila, Liene. Ik heb uit jullie dossiers vernomen dat jullie allebei ene Hanne kenden die een paar jaar geleden overleden is.
We knikken allebei.
'Wel, ik veronderstel dat dat heel zwaar voor jullie is geweest.
Dit met Leslie moet dan ook een grote schok voor jullie zijn.'
Deze keer ben ik de enige die knik.
'Nou, i die paar jaar zij de dokters heel wat verder gekomen met hun onderzoeken en geneesmiddelen. Het zou me verbazen mocht Leslie overlijden.'
'Oké, nou en?', vraagt Mila.
'Mila, doe even rustig ja. Ik ga jullie nu wat ruimte geven om hier met elkaar over te praten.'
'Oké', zeg ik.
Mila zucht.
We gaan aan een tafeltje in de verste hoek van het lokaal zitten.
'Zo', zeg ik.
'Hey', zegt Mila.
Het gaat nu al beter dan verwacht.
'Denk jij soms nog aan Hanne?'
Het is eruit voor ik er erg in heb.
Mila kijkt naar de bank.
Zo stil dat je het bijna niet ziet knikt ze.
'Ik ook', zeg ik zachtjes.
Als Mila me aankijkt zie ik dat er tranen ik haar ooghoeken liggen.
Een golf medelijden overspoelt me.
Ik denk dat ze het heeft gemerkt want opeens veranderd haar blik.
'Denk maar niet dat ik het je vergeef.'
'Waar heb je het over?'
'Alles! Alles: Hanne, Mason, Leslie'
'Wat heb ik gedaan dat jij er mij de schuld van moet geven?'
JE LEEST
Miss Me
Mystery / ThrillerLiene is een rustig meisje dat al veel heeft meegemaakt. Net als de rest van de klas maakt ze een blog aan. Daarop schrijft ze over wat ze meemaakt en meegemaakt heeft. Ze geeft ook tips voor mode en het leven. Ze gebruikt een pseudoniem waardoor ni...
