'Ik denk dat ik maar eens naar huis moet gaan.', zeg ik.
'Ja doe dat maar, maar denk er aan: je mag altijd bij ons op bezoek komen.', zeg David.
'Ja ik zal het onthouden.'
En zo fietste ik naar huis met een vreemd gevoel in mijn maag.
Op dit moment ging alles nog goed met Hanne, maar het gevoel in mijn maag zegt dat er elk moment een ramp kan gebeuren.
'Liene, schatje. Daar ben je eindelijk, waar ben je geweest!?'
'Rustig mam, ik ben gewoon bij Hanne geweest.'
'Alleen? Zo laat?'
Ik knik.
'Meisje toch, de volgende keer zeg je gewoon waar je heen gaat OK. We waren super bezorgd om je.'
Ik knik nog een keer.
'Ga nu maar slapen schatje.'
Ze laat me los uit haar omhelzing en wil net de keuken binnenstappen.
'Hanne wordt binnenkort geopereerd aan haar hoofd.'
Het blijft stil.
'David heeft het me gezegd', voeg ik er nog aan toe.
'Wel, ik neem aan dat je met dit nieuws aan je hoofd niet veel gaat slapen.
Ik knik en lach een beetje.
Typisch mijn moeder, als je je niet goed voelt begrijpt ze de ernst er wel van maar maakt haar dat niets uit, het enige wat ze doet is je terug aan het lachen brengen.
En daar is ze goed in ook.
JE LEEST
Miss Me
Mystery / ThrillerLiene is een rustig meisje dat al veel heeft meegemaakt. Net als de rest van de klas maakt ze een blog aan. Daarop schrijft ze over wat ze meemaakt en meegemaakt heeft. Ze geeft ook tips voor mode en het leven. Ze gebruikt een pseudoniem waardoor ni...
