Miss Me

3 jaar geleden

Er klopt iemand op de deur.
'Binnen!'
'Hey'
'Mama, papa'
Ik omhels mijn ouders hevig.
'Hoe gaat het met Hanne?'
'Gaat wel'
Hanne, die ondertussen al even had geslapen opende haar ogen.
'Dag Hanne, alles goed? Heb je ergens pijn?' mijn mama gaat op de achterkant van het bed zitten en kijkt geïnteresseerd naar Hanne.
Hanna knikt 'waar is mama?'
'Ze is even buiten, ze praat met een dokter'
'Waarom lig ik in het ziekenhuis?'
'Weet je dat dan niet meer liefje?'
Hannes moeder loopt de kamer binnen.
Ik bekijk haar nu pas aandachtig, ze heeft grote, donkere mascara kringen rond haar ogen.
'Oh, dag Karen'
'Dag Faunsta'
Ik vind het altijd vreemd als onze ouders elkaar bij naam noemen.
Als ik naar Hanne kijk merk ik dat zij dat ook vind.
Voor even verschijnt er een glimlach op mijn gezicht.
'Heeft Hanne nog iets gezegd?'
'Ja, ze vroeg waarom ze in het ziekenhuis ligt, ze herinnert zich echt niets meer.' mijn moeder doet moeite om haar tranen in te houden, ik zie het aan haar.
'En, heb je het haar al uitgelegd?'
'Nee, toen kwam jij binnen'
'Oh, Hanne liefje, je bent verongelukt en nu lig je in het ziekenhuis'
'Huh'
'Faunsta, vind je het erg als wij naar huis gaan, dan kunnen jullie hier even alleen blijven'
'Maar mama, ik wil helemaal niet weg!'
'Schatje, het is al laat. Je hebt hier bijna de hele dag gezeten, je moet wat eten en daarna gaan slapen. Trouwens, ik denk dat het beter is als je nu even alleen bent.
'Ja maar mama, thuis ben ik toch ook niet alleen.'
'Ha maar daar kan je in alle rilust nadenken, hier isballes zo drukkend.'
'Maar mama, met Mirthe die thuis de hele tijd zit te schreeuwen kan ik toch ook niet deftig nadenken!'
'Mirthe ligt al lang in bed!'
'Huh?' hoe laat is het?
'En jij moet ook nodig naar bed meisje, dus kom mee.'
'En Hanne dan?'
'Morgen komen we je van school ophalen en van we meteen naar Hanne.'
'Oké dan'
Ik ga mee naar de uitgang en stap in de auto, daar val ik meteen in slaap.