Mehlikâ (gxg)

2.6

Oylamayı unutmayın^

Dilay'ın güncesinden.

03.09.19.

Konuşacak kimsem olmadığı için bu defteri aldım. Yazmayı sevmem. Elim acır, kızarır ve kalem tutamamaya başladım. Ama ne yapayım? Konuşacak kimsem yok. Bu koskoca dünyada bir Allahın kulu yok. Var. Var ama bana yok. Bu yüzden içimde biriken duyguları mürekkebimle akıtmaya karar verdim.

Bugün Ozan diye biriyle tanıştım. O benim sınıf arkadaşım. Teneffüste hep yanıma oturdu, beni kantine davet etti ve ben de tüm tekliflerini kabul ettim.

Garip davranıyor. Benimle konuşken heyecanlanıyor ama ben öyle hissetmiyorum.

Devamını isteyecek. Bunu biliyorum.

Kafam karışık. Hem de çok. Aklımda dolanan bir sürü düşünce var. Kulağıma fısıldayan çok ses var. Onu anneme anlattım. Buna çok sevindi ve bana yakalandığım hastalıktan kurtulmak için gelen şansı iyi kullanmamı söyledi.

Ben hasta değildim. Her zaman bana bir hasta olduğumu söylese bile ben bir hasta değildim ve bu düzelir gibi de değildi. Ben buydum. O beni böyle doğurmuştu ama doğurduğu çocuğunu bu haliyle sevemiyordu. Oysa benim kaderim onun rahmine düştüğüm andan beri yazılı.

Kaderin üzerini çizemeyiz.

Ben de çizemiyorum.

Bana bir kalem verselerdi eğer böyle olmamayı işte o zaman diler, kalemin mürekkebiyle yazılan kaderimin üzerinden bir çizgi çekerdim.

30.10.21.

Bugün Ozan beni kantine çağırdı. Heyecanlı gözüküyordu ve sürekli gülümsüyordu. Onu arkadaş olarak seviyordum ama içimde sevgiye dair ufacık bir kırıntı dâhi yoktu. Çağırdığı zaman onun yanına gittim. Elimi tutup benden hoşlandığını söyledi. Şaşırdım ve karşısında öylece kalakaldım.

Ben onu sevmiyordum.

Eve gelince anneme söyledim. Buna delicesine sevindi ve bana sarıldı. Annemi mutlu ettiğim için sevinmeye başladım. Daha sonra da Ozan'ın teklifini kabul ettim.

Yanlış yaptım.

Biliyordum.

Nasıl bir çıkmazdaydım ben?

29.11.19

Ozanla ilişkim iyi gitmiyor. Bizim aramızda bir ilişki yok. Onu sevmiyorum. Ona karşı hiçbir şey hissetmiyorum. Onu artık arkadaş olarak bile görmüyorum. Onunla olmak istemiyorum.

Ama ne yapayım? Artık kabulleniyorum. Çünkü benim gibiler kirlidir. Pistir. Çamur doludur. Benim gibileri kimse kabul etmez. Ben hep görünmezim. Ben hep yanlışım. Benim gibiler saklanarak yaşamaya mâhkum.

Buradaya kadar olan kısım Parla'nın okudukları.

06.12.19